Alpy - 22.9.21

ALPY: Höhenburg oraz jeziora Mooserboden i Wasserfallboden

Austria - co nie jest żadną niespodzianką - nie tylko górami , ale też olbrzymimi zasobami wody stoi, gdzie obok potężnych wodospadów oraz ...

Alpy - 1.9.21

ALPY: Tam, gdzie rządzą lodowce - Top of Salzburg, Kitzsteinhorn i Gipfelwelt 3000

Czy u progu kalendarzowego lata można jeszcze poszusować na nartach lub wybrać się na skitury ? - Można, bo ponad austriacką miejscowością K...

Alpy - 23.8.21

ALPY: Tajemniczy wąwóz Sigmund Thun Klamm & Jezioro Klammsee

Za gorąco i nie macie chęci na żadną absorbującą aktywność? A może co chwilę popaduje i jest tak pochmurno, że wszystkie widokowe szczyty s...

Alpy - 16.8.21

ALPY: Ze Schmittenhöhe na obłędnie widokowy szczyt Maurerkogel

Szlaki w okolicy Zell am See zapraszają tak bardzo, że będąc na miejscu, nie sposób nie wykorzystać nadarzającej się okazji do wędrówki w p...

Alpy - 3.8.21

ALPY: Spacerem ze Schmittenhöhe przez Salersbachköpfl na Sonnkogel

Okolice Zell am See i Kaprun wielu z pewnością kojarzą się z prężnie działającym ośrodkiem sportów zimowych, gdzie poszusować na nartach czy...

Nanga Parbat - przyciąga i kusi od lat, będąc marzeniem i zarazem przekleństwem wielu alpinistów, a nierzadko dramatyczne próby jej zdobywania doczekały się historii spisanych na kartach niejednej książki.

Czy kolejna pozycja o Nagiej Górze na księgarskiej półce może wnieść coś nowego? Czy da się ją czytać, mając w pamięci znane już relacje? - Takie obawy krążyły mi po głowie zanim przystąpiłam do lektury książki, która ukazała się w lipcu nakładem Wydawnictwa Replika - "Nanga Parbat. Droga Doskonała", autorstwa Daniele Nardiego - włoskiego alpinisty i Alessandry Carati - pisarki i dziennikarki.

Nanga Parbat. Droga Doskonała

Napisana lekko i wciągająco, bez udziwnień i wzniosłych peanów.

Po lekturze mogę przyznać jedno - zostałam bardzo pozytywnie zaskoczona. Ta książka to dla mnie świeże spojrzenie na temat alpinizmu zimowego, zawziętości i pasji, które pchają śmiałków do działania. A gra jest przecież warta świeczki, bo zdobycie takiego szczytu to wieczny laur na kartach historii zimowych wspinaczek w górach najwyższych. A Nanga Parbat to olbrzymi masyw, którego potęga jednocześnie przytłacza i przyciąga niczym magnes.

Esencję tej książki idealnie podsumował włoski dziennik "La Stampa"

To nie kolejna techniczna, egocentryczna książka o alpinizmie, podobna do tych, których pełno w księgarniach. To piękna i prawdziwa historia niepohamowanej pasji do gór, a także opowieść o życiu, przyjaźniach, miłości i uczuciach. To opowieść o chłopaku, który desperacko walczył o uznanie (...)

To historia o chłopaku z Lacjum, terenów, które nijak nie uchodzą za "wylęgarnię" alpinistów, który wymarzył sobie zdobycie jednej z najniebezpieczniejszych gór świata i to w dodatku drogą jednocześnie doskonałą, co ekstremalnie trudną do pokonania - Żebrem Mummere'go.

Pasja i zapał rodzące się w Daniele od lat wręcz szczenięcych pchały go do często szalonych przedsięwzięć. Bez mentorów, idoli i wspierającej społeczności wspinaczkowej, krok po kroku od niskich pagórków aż do ośmiotysięczników powalających swoją potęgą. To ścieżka, na której szlifował umiejętności wyćwiczone na nieudanych próbach i błędach.

To doskonała opowieść o postawionym sobie wielce ryzykownym wyzwaniu na granicy życia i śmierci.

Bo niemal jeden alpinista na trzech nie wraca.

Na kartach książki emocje przeżywane przez Daniele w trakcie wspinania i codziennych czynności przeplatają się z opisami wypraw, między innymi próbą zdobycia Nangi z Élisabeth Revol, próby współpracy z polskimi zespołami. Sugestywne opisy, niewygody i dramatyczne momenty, utrata partnerów, gdzieś zawsze obecna śmierć.

Wyprawy Daniele to czas, w którym romantyczne pragnienia zdobywania góry mieszają się z gierkami między partnerami i zespołami. To momenty, kiedy Daniele musi stawiać czoła nie tylko wysokim górom ale i sobie, swojemu dość trudnemu charakterowi, który czasem wikła go w spory i zaognia rywalizację między zespołami działającymi pod danym szczytem.

Nardi pisze prosto o ekstremalnym zmęczeniu, poczuciu zagrożenia, lęku, hejcie, jaki na niego spadł po dramatycznej wyprawie na K2, bo przecież inni "specjaliści" wiedzą lepiej, swoistym wyścigu, jaki toczy się między wyprawami i ich uczestnikami, który już dawno usunął w cień romantyczną wspinaczkę, zastępując ją zimną kalkulacją zysków i strat.

Całość zamyka rozdział napisany przez Alessandrą Carati, która towarzyszyła Nardiemu podczas jego ostatniej wyprawy do obozu bazowego. To z tej wyprawy Daniele nie wraca, a Alessandra wydaje książkę po jego śmierci, co z resztą uzgodnili jednego wieczoru. Czyżby Daniele miał jakieś przeczucie? Tego nikt nigdy się nie dowie.

Mimo że książka napisana jest lekko, to wypełniona jest mnóstwem informacji traktujących o rozterkach, trudach i niebezpieczeństwach związanych ze wspinaczką w górach wysokich, o reakcjach organizmu w strefie śmierci, o tym, jak bardzo da się przesuwać granice, które wydają się już nie do przesunięcia.

Czy "Nanga Parbat. Droga Doskonała" to książka najlepiej pokazująca wysokogórską walkę i perypetie wspinaczkowe? - Prawdopodobnie nie, jednak w ostatnim czasie nie miałam w ręku innego tytułu, który sprawiłby mi większą frajdę z czytania. Polecam więc tę książkę waszej uwadze z czystym sumieniem.

Książki - 1.8.21

[RECENZJA] - Nanga Parbat. Droga Doskonała - D. Nardi & A. Carati

Nanga Parbat - przyciąga i kusi od lat, będąc marzeniem i zarazem przekleństwem wielu alpinistów, a nierzadko dramatyczne próby jej zdobywan...

Alpy - 16.7.21

Krimml & Gollinger - Najpiękniejsze wodospady Ziemi Salzburskiej

Niesamowite górskie krajobrazy, niezliczone krystalicznie czyste jeziora oraz malownicze wioski, miasta i miasteczka rozrzucone w dolinach s...

Całkiem niedawno na górskim rynku wydawniczym pojawiła się nowa pozycja - "Siła przetrwania. Największe górskie tragedie", której autorem jest Maciej Piera aka vlogowy Szczytomaniak. Nie napiszę, że wjechała z przytupem, ale dla mnie była powiewem książkowo-górskiej świeżości.

Pisząc świeżość, nie mam tu jednak na myśli delikatnego wiatru, goniącego po halach zapachy wiosennego kwiecia skąpanego w słońcu, a świeże podejście do tematu.

Tą książką bowiem autor udowodnił, że literatura górska to nie tylko na okrągło spisywane i wydawane relacje z szeroko zakrojonych wypraw, na których to wyłącznie wysokogórskie harpagany święcą triumfy, ponoszą porażki i przeżywają tragedie.

"Siła przetrwania. Największe górskie tragedie" - O książce

Książka ta to najróżniejsze historie ludzi, którzy kiedyś złapali górskiego bakcyla i realizowali się w swojej pasji na różnych poziomach - typowo rekreacyjnym lub sportowym. Kolejne wycieczki czy wyprawy dostarczały wrażeń, radości i emocji, ale że wypadki chodzą po ludziach, w końcu przychodził taki dzień, kiedy coś szło nie tak i z pozoru zwyczajne aktywności przeradzały się w walkę o przetrwanie. Nie zawsze wygraną, niestety.

Autor przedstawił relacje z wybranych wydarzeń, jakie miały miejsce w Tatrach, w Bułgarii czy Wielkiej Brytanii oraz w najwyższych górach świata. Każdą z historii poprzedzają opisy, mające nakreślić, jak wyglądały przygotowania czy podejmowane decyzje, tak aby końcowe podsumowania pozwalały na wyciągnięcie wniosków i lekcji z tego, co i dlaczego poszło nie tak.

Całości dopełniają fotografie, relacje świadków, nierzadko różniące się od informacji podawanych na przykład w prasie czy rozmowy z bliskimi poszkodowanych oraz obszerna bibliografia, dzięki której w przypływie chęci i ciekawości można zgłębić temat.

Książkę polecam każdemu miłośnikowi górskich tematów, a przede wszystkim tym, którym już nieco przejadły się wyłącznie okołohimalajskie publikacje.

Czyta się szybko i zdecydowanie nie jest to czas stracony, a jedynym minusem dla mnie są gabaryty tejże lektury. Wolę książki zdecydowanie w formacie zbliżonym do A5. Po prostu lepiej układają się w rękach. Ale to już takie moje wygodnictwo 😉

Książki - 9.7.21

[RECENZJA] - Siła przetrwania. Największe górskie tragedie - M. Piera

Całkiem niedawno na górskim rynku wydawniczym pojawiła się nowa pozycja - "Siła przetrwania. Największe górskie tragedie" , któr...

Dolny Śląsk - 8.6.21

Zamek Grodziec - Późnogotycka perła z Dolnego Śląska

Dolnośląskie szlaki i zakątki zapraszają, gwarantując różnorodność atrakcji i urozmaicenie każdej wycieczki. W piękne miejsca i górskie, leś...

Czechy - 1.6.21

GÓRY IZERSKIE: Przez Stóg Izerski na czeski Smrk

Myśląc - Góry Izerskie , mamy przed oczami rozległe polany, torfowiska, podmokłe hale i mnóstwo leśnych ścieżek z dala od zgiełku. Znajdzi...

Alpy - 21.5.21

DOLOMITY: Z Zannes do Geisler-Alm (Rifugio delle Odle) szlakiem Adolfa Munkela

Są takie miejsca, które już na zdjęciach prezentują się w sposób niezwykle pociągający, wywołując turystyczny zawrót głowy i nieodpartą ch...

Alpy - 13.5.21

DOLOMITY: Seiser Alm, Würzjoch i Seceda - Idealne miejsca na relaks

Dolomity! Ach, Dolomity ! To region nie tylko przecudnej urody, lecz także bogaty w miejsca atrakcyjne dla małych i dużych, żądnych przy...

Dolny Śląsk - 23.4.21

GÓRY STOŁOWE: Z Fortu Karola przez Białe Skały i Skały Puchacza na Narożnik

Leżące w Sudetach Środkowych Góry Stołowe - zarówno ich część zachodnia zlokalizowana u naszych czeskich sąsiadów, jak i polska z utworz...

Alpy - 23.3.21

DOLOMITY: Lago di Sorapis, czyli turkusowy klejnot pośród szczytów

Dolomity są niczym sezam wypełniony po brzegi doskonałością, jaką stworzyła matka natura, a bogata i urozmaicona siatka szlaków turystyczn...

Alpy - 1.3.21

DOLOMITY: Widokowy trekking wokół Tre Cime di Lavaredo

To, że Dolomity wyrwą nas z kapci, było dla nas pewne jak to, że po wiośnie zawsze przychodzi lato. Ale tego, że tych łapci będziemy szuka...

Publikacji o himalajskich harpaganach, na których ekstremalne wspinaczki działają jak magnes, mamy wiele. W zasadzie do woli możemy też przebierać w różnorakich biografiach kreślących obrazy postaci w oparciu o ich życiowo-wyprawowe perypetie.

Z tego też powodu, gdy wychodzi nowy górski tytuł, z jednej strony jaram się, radośnie przebierając kopytkami z ciekawości, a z drugiej zastanawiam się mocno, czy lektura nie będzie stratą czasu. No bo ileż razy, można wymyślać koło na nowo?! Na całe szczęście wiele w tej materii zależy od autora i cały czas da się trafić na naprawdę dobry tytuł. Dariusz Kortko wpisuje się tutaj idealnie - lektura książek zarówno o Kukuczce, jak i o Wielickim była czystą przyjemnością.

"Berbeka. Życie w cieniu Broad Peaku" - O książce

Gdy w listopadzie nakładem wydawnictwa Agora ukazała się najnowsza książka wyżej wspomnianego autora, czułam, że będzie dobrze. I się nie pomyliłam.

"Berbeka. Życie w cieniu Broad Peaku", mimo że to biografia himalaisty, to jednak mocno osadzona w Zakopanem i pokazująca życie Macieja Berbeki z dala od gór najwyższych. Nie znajdziemy w tej książce - i chwała autorowi za to - suchych i szczegółowych opisów przygotowań i między wyprawowej "wegetacji". Fascynacja Himalajami przeplata się w tej biografii z zakopiańską codziennością - TOPRem, do którego należał Maciej czy Teatrem Witkacego, z którym był mocno związany wspólnie z żoną.

Autor ciekawie kreśli postać Macieja, oddając złożoność jego charakteru. Nie popada przy tym w patos, a zamiast tego przywołuje szereg zabawnych sytuacji i anegdot mocno związanych z szarymi czasami w PRL-owskiej Polsce. Nie szuka i nie prezentuje przy tym kontrowersji, których podczas wypraw wiele, a ze szczegółów tworzy tło pasujące do całej opowieści. Opowieści o ciepłym mężu i ojcu, o ratowniku i pogodnym przewodniku górskim, za którym przepadało wielu klientów. Aż w końcu o mężczyźnie, który po ćwierćwieczu zdecydował się - ku zdziwieniu wielu mniej lub bardziej życzliwych - na "wyrównanie rachunków" z niezdobytym wcześniej szczytem Broad Peaku.

I choć wyprawa z roku 2013 odbiła się wszędzie szerokim echem ze względu na jej tragiczny finał, to autorzy nie oceniają, nie szukają winnych, nie gdybają, starając się obiektywnie przedstawić sytuację, bardzo umiejętnie żonglując przy tym emocjami.

Czyta się szybko, ciekawie i przyjemnie. Przeczytajcie i Wy!

Książki - 22.2.21

[RECENZJA] - Berbeka. Życie w cieniu Broad Peaku - D. Kortko, J. Porębski

Publikacji o himalajskich harpaganach, na których ekstremalne wspinaczki działają jak magnes, mamy wiele. W zasadzie do woli możemy też prze...

Alpy - 17.2.21

ALPY: Jesienne wejście na Helm (Monte Elmo) z obłędnym widokiem na Dolomity

Dolomity są miejscem tak niezwykłym, że wystarczy o nich pomyśleć, a umysł od razu wypełnia się obrazami klasyków nad klasykami, idealnie s...

Czechy - 29.12.20

SUDETY: Spacer zimowym szlakiem na Ruprechtický Špičák

Mając już dosyć szarości wokół, zebraliśmy się raźno na poszukiwanie białych, zimowych krajobrazów. Małżonek wprawdzie - w opisie jednego ze...

Alpy - 27.11.20

Pierwszy raz w Dolomitach? - Te miejsca musisz zobaczyć!

W Dolomitach pięknie jest i basta! Mają wszystko, czego potrzebuje entuzjasta aktywności outdoorowych - świetne i zróżnicowane szlaki tury...

Popularność tytułów z górskiej półki nie słabnie już od dobrych kilku lat, a wydawnictwa prześcigają się w nęceniu czytelnika coraz to nowszymi tytułami.

Nie żebym narzekała. Osobiście trzęsę się do książek - i to nie tylko górskich - jak ćpun do świeżo uformowanej białej kreski, a nowości wyczekuję, niecierpliwie przebierając kopytkami.

"Niech to szlak. Kronika śmierci w górach" - O książce

"Niech to szlak. Kronika śmierci w górach" - tytuł najnowszej książki wydawnictwa Agora, autorstwa Bartłomieja Kurasia brzmi wyjątkowo zachęcająco i zapowiada pasjonującą lekturę. Wszak nie od dziś wiadomo, że śmierć to temat bardzo nośny, a czytelnik łaknie historii tajemniczych, strasznych i emocjonujących, do których jeszcze może dorzucić swoje eksperckie komentatorskie trzy grosze prosto spod cieplutkiego kocyka.

Niestety, z każdym przeczytanym słowem podjaranie nową lektury malało w tempie ekspresowym, a muszę przyznać, że nie często mi się tak zdarza. Nic mi się w tej książce nie składało.

Ani nijak ze sobą powiązane rozdziały - chaos, panie, chaos i powierzchowne ujęcie tematów - ani treść sama w sobie. Naprawdę starałam się wyciągnąć z całości choć cząstkę, która byłaby czymś nowym, ciekawym, porywającym. Nie udało się.

No ale, co z tytułem? - Zapytacie. Otóż, to takie, wiecie, znane z internetów oczekiwania kontra rzeczywistość.

A co z tą tytułową kroniką? Też się nie broni? Ano nie. Jak chcecie się zaczytywać w kronice z prawdziwego zdarzenia, to łapcie się tytułu "Wołanie w górach" Michała Jagiełły.

Na rynku jest naprawdę mnóstwo fajnych książek. Ta, w moim odczuciu, do tej grupy nie należy. To taki książkowy bigos z gatunku "na winie". Co się autorowi namyśliło, a właściwie nawinęło, to wrzucił i tym sposobem mamy zbiór rozdziałów.

A to o lawinach, a to o roślinkach, a to o zabitym przez ludzi niedźwiadku, do tego szczypta Orlej Perci, dwie szczypty kolejki na Kasprowy oraz garść nazwisk w różny sposób z Tatrami powiązanych et voilà - czytelnicze danie gotowe. Niestety, crème de la crème to to nie jest.

Książki - 20.11.20

[RECENZJA] - Niech to szlak. Kronika śmierci w górach - B. Kuraś

Popularność tytułów z górskiej półki nie słabnie już od dobrych kilku lat, a wydawnictwa prześcigają się w nęceniu czytelnika coraz to no...

Pages