Alpy - 16.7.21

Krimml & Gollinger - Najpiękniejsze wodospady Ziemi Salzburskiej

Niesamowite górskie krajobrazy, niezliczone krystalicznie czyste jeziora oraz malownicze wioski, miasta i miasteczka rozrzucone w dolinach s...

Całkiem niedawno na górskim rynku wydawniczym pojawiła się nowa pozycja - "Siła przetrwania. Największe górskie tragedie", której autorem jest Maciej Piera aka vlogowy Szczytomaniak. Nie napiszę, że wjechała z przytupem, ale dla mnie była powiewem książkowo-górskiej świeżości.

Pisząc świeżość, nie mam tu jednak na myśli delikatnego wiatru, goniącego po halach zapachy wiosennego kwiecia skąpanego w słońcu, a świeże podejście do tematu.

Tą książką bowiem autor udowodnił, że literatura górska to nie tylko na okrągło spisywane i wydawane relacje z szeroko zakrojonych wypraw, na których to wyłącznie wysokogórskie harpagany święcą triumfy, ponoszą porażki i przeżywają tragedie.

"Siła przetrwania. Największe górskie tragedie" - O książce

Książka ta to najróżniejsze historie ludzi, którzy kiedyś złapali górskiego bakcyla i realizowali się w swojej pasji na różnych poziomach - typowo rekreacyjnym lub sportowym. Kolejne wycieczki czy wyprawy dostarczały wrażeń, radości i emocji, ale że wypadki chodzą po ludziach, w końcu przychodził taki dzień, kiedy coś szło nie tak i z pozoru zwyczajne aktywności przeradzały się w walkę o przetrwanie. Nie zawsze wygraną, niestety.

Autor przedstawił relacje z wybranych wydarzeń, jakie miały miejsce w Tatrach, w Bułgarii czy Wielkiej Brytanii oraz w najwyższych górach świata. Każdą z historii poprzedzają opisy, mające nakreślić, jak wyglądały przygotowania czy podejmowane decyzje, tak aby końcowe podsumowania pozwalały na wyciągnięcie wniosków i lekcji z tego, co i dlaczego poszło nie tak.

Całości dopełniają fotografie, relacje świadków, nierzadko różniące się od informacji podawanych na przykład w prasie czy rozmowy z bliskimi poszkodowanych oraz obszerna bibliografia, dzięki której w przypływie chęci i ciekawości można zgłębić temat.

Książkę polecam każdemu miłośnikowi górskich tematów, a przede wszystkim tym, którym już nieco przejadły się wyłącznie okołohimalajskie publikacje.

Czyta się szybko i zdecydowanie nie jest to czas stracony, a jedynym minusem dla mnie są gabaryty tejże lektury. Wolę książki zdecydowanie w formacie zbliżonym do A5. Po prostu lepiej układają się w rękach. Ale to już takie moje wygodnictwo 😉

Książki - 9.7.21

[RECENZJA] - Siła przetrwania. Największe górskie tragedie - M. Piera

Całkiem niedawno na górskim rynku wydawniczym pojawiła się nowa pozycja - "Siła przetrwania. Największe górskie tragedie" , któr...

Dolny Śląsk - 8.6.21

Zamek Grodziec - Późnogotycka perła z Dolnego Śląska

Dolnośląskie szlaki i zakątki zapraszają, gwarantując różnorodność atrakcji i urozmaicenie każdej wycieczki. W piękne miejsca i górskie, leś...

Czechy - 1.6.21

GÓRY IZERSKIE: Przez Stóg Izerski na czeski Smrk

Myśląc - Góry Izerskie , mamy przed oczami rozległe polany, torfowiska, podmokłe hale i mnóstwo leśnych ścieżek z dala od zgiełku. Znajdzi...

Alpy - 21.5.21

DOLOMITY: Z Zannes do Geisler-Alm (Rifugio delle Odle) szlakiem Adolfa Munkela

Są takie miejsca, które już na zdjęciach prezentują się w sposób niezwykle pociągający, wywołując turystyczny zawrót głowy i nieodpartą ch...

Alpy - 13.5.21

DOLOMITY: Seiser Alm, Würzjoch i Seceda - Idealne miejsca na relaks

Dolomity! Ach, Dolomity ! To region nie tylko przecudnej urody, lecz także bogaty w miejsca atrakcyjne dla małych i dużych, żądnych przy...

Dolny Śląsk - 23.4.21

GÓRY STOŁOWE: Z Fortu Karola przez Białe Skały i Skały Puchacza na Narożnik

Leżące w Sudetach Środkowych Góry Stołowe - zarówno ich część zachodnia zlokalizowana u naszych czeskich sąsiadów, jak i polska z utworz...

Alpy - 23.3.21

DOLOMITY: Lago di Sorapis, czyli turkusowy klejnot pośród szczytów

Dolomity są niczym sezam wypełniony po brzegi doskonałością, jaką stworzyła matka natura, a bogata i urozmaicona siatka szlaków turystyczn...

Alpy - 1.3.21

DOLOMITY: Widokowy trekking wokół Tre Cime di Lavaredo

To, że Dolomity wyrwą nas z kapci, było dla nas pewne jak to, że po wiośnie zawsze przychodzi lato. Ale tego, że tych łapci będziemy szuka...

Publikacji o himalajskich harpaganach, na których ekstremalne wspinaczki działają jak magnes, mamy wiele. W zasadzie do woli możemy też przebierać w różnorakich biografiach kreślących obrazy postaci w oparciu o ich życiowo-wyprawowe perypetie.

Z tego też powodu, gdy wychodzi nowy górski tytuł, z jednej strony jaram się, radośnie przebierając kopytkami z ciekawości, a z drugiej zastanawiam się mocno, czy lektura nie będzie stratą czasu. No bo ileż razy, można wymyślać koło na nowo?! Na całe szczęście wiele w tej materii zależy od autora i cały czas da się trafić na naprawdę dobry tytuł. Dariusz Kortko wpisuje się tutaj idealnie - lektura książek zarówno o Kukuczce, jak i o Wielickim była czystą przyjemnością.

"Berbeka. Życie w cieniu Broad Peaku" - O książce

Gdy w listopadzie nakładem wydawnictwa Agora ukazała się najnowsza książka wyżej wspomnianego autora, czułam, że będzie dobrze. I się nie pomyliłam.

"Berbeka. Życie w cieniu Broad Peaku", mimo że to biografia himalaisty, to jednak mocno osadzona w Zakopanem i pokazująca życie Macieja Berbeki z dala od gór najwyższych. Nie znajdziemy w tej książce - i chwała autorowi za to - suchych i szczegółowych opisów przygotowań i między wyprawowej "wegetacji". Fascynacja Himalajami przeplata się w tej biografii z zakopiańską codziennością - TOPRem, do którego należał Maciej czy Teatrem Witkacego, z którym był mocno związany wspólnie z żoną.

Autor ciekawie kreśli postać Macieja, oddając złożoność jego charakteru. Nie popada przy tym w patos, a zamiast tego przywołuje szereg zabawnych sytuacji i anegdot mocno związanych z szarymi czasami w PRL-owskiej Polsce. Nie szuka i nie prezentuje przy tym kontrowersji, których podczas wypraw wiele, a ze szczegółów tworzy tło pasujące do całej opowieści. Opowieści o ciepłym mężu i ojcu, o ratowniku i pogodnym przewodniku górskim, za którym przepadało wielu klientów. Aż w końcu o mężczyźnie, który po ćwierćwieczu zdecydował się - ku zdziwieniu wielu mniej lub bardziej życzliwych - na "wyrównanie rachunków" z niezdobytym wcześniej szczytem Broad Peaku.

I choć wyprawa z roku 2013 odbiła się wszędzie szerokim echem ze względu na jej tragiczny finał, to autorzy nie oceniają, nie szukają winnych, nie gdybają, starając się obiektywnie przedstawić sytuację, bardzo umiejętnie żonglując przy tym emocjami.

Czyta się szybko, ciekawie i przyjemnie. Przeczytajcie i Wy!

Książki - 22.2.21

[RECENZJA] - Berbeka. Życie w cieniu Broad Peaku - D. Kortko, J. Porębski

Publikacji o himalajskich harpaganach, na których ekstremalne wspinaczki działają jak magnes, mamy wiele. W zasadzie do woli możemy też prze...

Alpy - 17.2.21

ALPY: Jesienne wejście na Helm (Monte Elmo) z obłędnym widokiem na Dolomity

Dolomity są miejscem tak niezwykłym, że wystarczy o nich pomyśleć, a umysł od razu wypełnia się obrazami klasyków nad klasykami, idealnie s...

Czechy - 29.12.20

SUDETY: Spacer zimowym szlakiem na Ruprechtický Špičák

Mając już dosyć szarości wokół, zebraliśmy się raźno na poszukiwanie białych, zimowych krajobrazów. Małżonek wprawdzie - w opisie jednego ze...

Alpy - 27.11.20

Pierwszy raz w Dolomitach? - Te miejsca musisz zobaczyć!

W Dolomitach pięknie jest i basta! Mają wszystko, czego potrzebuje entuzjasta aktywności outdoorowych - świetne i zróżnicowane szlaki tury...

Popularność tytułów z górskiej półki nie słabnie już od dobrych kilku lat, a wydawnictwa prześcigają się w nęceniu czytelnika coraz to nowszymi tytułami.

Nie żebym narzekała. Osobiście trzęsę się do książek - i to nie tylko górskich - jak ćpun do świeżo uformowanej białej kreski, a nowości wyczekuję, niecierpliwie przebierając kopytkami.

"Niech to szlak. Kronika śmierci w górach" - O książce

"Niech to szlak. Kronika śmierci w górach" - tytuł najnowszej książki wydawnictwa Agora, autorstwa Bartłomieja Kurasia brzmi wyjątkowo zachęcająco i zapowiada pasjonującą lekturę. Wszak nie od dziś wiadomo, że śmierć to temat bardzo nośny, a czytelnik łaknie historii tajemniczych, strasznych i emocjonujących, do których jeszcze może dorzucić swoje eksperckie komentatorskie trzy grosze prosto spod cieplutkiego kocyka.

Niestety, z każdym przeczytanym słowem podjaranie nową lektury malało w tempie ekspresowym, a muszę przyznać, że nie często mi się tak zdarza. Nic mi się w tej książce nie składało.

Ani nijak ze sobą powiązane rozdziały - chaos, panie, chaos i powierzchowne ujęcie tematów - ani treść sama w sobie. Naprawdę starałam się wyciągnąć z całości choć cząstkę, która byłaby czymś nowym, ciekawym, porywającym. Nie udało się.

No ale, co z tytułem? - Zapytacie. Otóż, to takie, wiecie, znane z internetów oczekiwania kontra rzeczywistość.

A co z tą tytułową kroniką? Też się nie broni? Ano nie. Jak chcecie się zaczytywać w kronice z prawdziwego zdarzenia, to łapcie się tytułu "Wołanie w górach" Michała Jagiełły.

Na rynku jest naprawdę mnóstwo fajnych książek. Ta, w moim odczuciu, do tej grupy nie należy. To taki książkowy bigos z gatunku "na winie". Co się autorowi namyśliło, a właściwie nawinęło, to wrzucił i tym sposobem mamy zbiór rozdziałów.

A to o lawinach, a to o roślinkach, a to o zabitym przez ludzi niedźwiadku, do tego szczypta Orlej Perci, dwie szczypty kolejki na Kasprowy oraz garść nazwisk w różny sposób z Tatrami powiązanych et voilà - czytelnicze danie gotowe. Niestety, crème de la crème to to nie jest.

Książki - 20.11.20

[RECENZJA] - Niech to szlak. Kronika śmierci w górach - B. Kuraś

Popularność tytułów z górskiej półki nie słabnie już od dobrych kilku lat, a wydawnictwa prześcigają się w nęceniu czytelnika coraz to no...

Dolny Śląsk - 27.10.20

SUDETY: Wielka Sowa spacerowo z Przełęczy Jugowskiej

Sudety - niezależnie od tego, którą ich część wybierzemy - gwarantują niezliczone atrakcje opakowane w bardzo malownicze i zróżnicowane kra...

Książki - 16.10.20

[RECENZJA] Rodziny himalaistów - K. Skrzydłowska-Kalukin, J. Sokolińska

Wyprawy wysokogórskie, a dokładniej śledzenie ich przebiegu, cieszą się niezmiennie niemałą popularnością zarówno w środowisku wspinaczkow...

#ifeelsLOVEnia - 8.8.20

Alpy Julijskie: Kriški podi & Pogačnikov dom, czyli krasowy zawrót głowy

Gdy wybierzecie się na Słowenię, to już na starcie doświadczycie klęski turystycznego urodzaju, który zaserwuje wam wybitnie twardy orzech...

#ifeelsLOVEnia - 14.7.20

Alpy Julijskie: Mała Mojstrovka z Przełęczy Vršič, czyli jesienny odwrót w chmurach

Alpejskie szlaki stanowią nie lada gratkę dla - śmiem twierdzić - wszystkich entuzjastów szeroko pojętego outdooru i górskich wyciecz...

#ifeelsLOVEnia - 30.4.20

Dolina Soczy: Muzeum Dom Trenta, czyli o naturze i kulturze regionu

Dolina Soczy to zło w najczystszej postaci, a to za sprawą najprawdziwszej klęski turystycznego urodzaju 😉 Ten bowiem niejednego przypr...

Minęły już ponad dwa lata od pamiętnych wydarzeń na zboczach Nanga Parbat i z jednej strony czekałam na tę książkę Revol jak na taką klamrę zamykającą temat, do spółki z wcześniejszymi pozycjami polskich autorów - Nanga Dream. Opowieść o Tomku Mackiewiczu oraz Czapkins. Historia Tomka Mackiewicza. Z drugiej jednak strony zastanawiałam się nad sensem jej napisania i wydania. Co bowiem mogła wnieść nowego do tematu, który wałkowany z każdej możliwej strony był na ustach wszystkich, a emocje z nim związane wypływały w owym czasie z internetów z siłą wód najpotężniejszego wodospadu.

Czy autorka książki i zarazem bohaterka tragicznych wydarzeń spod Nangi rzuca na nie jakieś nowe światło, przedstawia swój - może odmienny od tego znanego w kręgach - punkt widzenia? A może ta książka to tylko swoista autoterapia po przebytej traumie i chęć opowiedzenia światu tego, czego świadkami były zalodzone i strome zbocza mało gościnnych gór?

Élisabeth Revol: Przeżyć. Moja tragedia na Nanga Parbat

Jakby nie było, Revol pisze o śmierci partnera i przyjaciela, więc na starcie można było założyć, że będzie to książka trudna i emocjonalna. Czytając, odnosi się wrażenie, że Élisabeth próbuje się tłumaczyć sama przed sobą z decyzji podjętych podczas feralnej wyprawy. A może to nie tylko takie wrażenie...

Niemniej jednak książka jest uzupełnieniem wydarzeń, jakie znamy z pozycji przytoczonych powyżej. Revol pisze o motywacji, walce, relacjonuje krok po kroku dramat, jaki przeżywała z Tomkiem tam, na górze, w lodowym uścisku beznadziei. Ubiera w słowa wspomnienia, o których każdy człowiek, nie będący masochistą, chciałby na zawsze zapomnieć.

Élisabeth Revol: Przeżyć. Moja tragedia na Nanga Parbat mogła by być naprawdę świetną książką. Pełną prawdziwych ludzkich emocji, które mogłyby udzielić się czytelnikowi podczas lektury.
Moje wrażenia natomiast są takie, że zarówno przekazywanymi emocjami, jak i całą historią targał olbrzymi chaos.
O ile można by zrozumieć nieuporządkowane myśli przelewane przez bohaterkę na papier, bo przecież nikt normalny ze spokojem i w sposób poukładany o traumach raczej nie pisze, o tyle redakcji takiej bardzo "na kolanie" nie rozumiem. Już w trakcie czytania, raz po raz, pojawiało mi się w głowie pytanie: Redakcjo! Gdzie żeś była?!
I żeby była jasność - nie jestem czytelnikiem, który czepia się jakoś szczególnie literówek, układu, czy formy przedstawienia danej historii, ale porządne zredagowanie treści w tym przypadku wyszłoby tylko na plus. A tak, cóż...

Książki - 24.4.20

[RECENZJA] Élisabeth Revol: Przeżyć. Moja tragedia na Nanga Parbat

Minęły już ponad dwa lata od pamiętnych wydarzeń na zboczach Nanga Parbat i z jednej strony czekałam na tę książkę Revol jak na taką kla...

Pages