ŻYCIE ME

Niecodzienna Opolszczyzna, czyli miejsca stworzone z pasji

Województwo opolskie - najmniejsze w Polsce. Czy to ma jednak oznaczać, że jednocześnie najmniej atrakcyjne? Nic z tych rzeczy! Opolsz...

Żyjemy w rzeczywistości, w której zewsząd bombardują nas informacje o tym, co, kto, jak i gdzie - od śniadań, przez fit aktywności, podróże małe i duże, aż po sportowo-górskie osiągnięcia. Nie dziwi więc fakt, że relacje i fotografie z wyjazdów czy większych wypraw publikowane są praktycznie "na gorąco", a nierzadko wydawane w formie książek, by dotrzeć do kolejnych odbiorców, sympatyków, czy potencjalnych sponsorów.

Tak też było w przypadku wyprawy na ósmą górę świata - Manaslu, podczas której Monika Witkowska - podróżniczka, przewodniczka, żeglarka i miłośniczka gór wszelakich wraz z Joanną Kozanecką stanęły na szczycie. Tym sposobem, mniej więcej rok po szczęśliwie zakończonej wyprawie, ukazała się książkowa relacja z tejże wyprawy autorstwa wspomnianej Moniki Witkowskiej - MANASLU Góra Ducha, Góra Kobiet.

MANASLU Góra Ducha, Góra Kobiet - Monika Witkowska

Najnowsza książka Moniki (rzućcie sobie okiem na inne, jeśli jeszcze żadnej nie czytaliście) jest dla mnie połączeniem luźnego dziennika wyprawowego z opisem przebiegu całego przedsięwzięcia, przygotowań, wzlotów, upadków i najróżniejszych perypetii po drodze, kiedy bywa zabawnie, strasznie czy wkurzająco. W końcu - nie oszukujmy się - pakowanie się w ściany gór najwyższych relaksem nie jest.

Treść typowo pamiętnikową, podobną do blogowych wpisów uzupełniają piękne zdjęcia oraz ramki z mnóstwem ciekawostek na temat samej wspinaczki, regionu, odwiedzonych miejsc czy wierzeń i codzienności miejscowej ludności. Na duży plus zasługuje rozdział dotyczący pierwszych wejść na Manaslu, z rozmowami z Ryszardem Gajewskim i Krzysztofem Wielickim, które tworzą fajne tło informacyjne dla całego przedsięwzięcia.

Czytając tę książkę, czytelnik ma możliwość dowiedzieć się, jak taka wyprawa wygląda "krok po kroku", co jest najważniejsze, jakie są najczęstsze problemy, co czeka himalaistów podczas samego trekkingu do bazy, jak wygląda życie w oczekiwaniu na okno pogodowe umożliwiające atak na szczyt, czy jak funkcjonuje ludzki organizm na tak dużych wysokościach.

Monika swobodnie opisuje życie wyprawowe - od wyjść aklimatyzacyjnych, prostych, codziennych czynności, luźnych plotek i rozmów aż po sytuacje mało komfortowe i dramatyczne, które pokazują, że nawet najlepsza organizacja i gotówka mogą nie zapewnić pomyślności i bezpieczeństwa, kiedy okaże się, że zatory utworzone przez nieobytych ze wspinaczką wymuszają oczekiwanie na swoją kolejkę lub najęty szerpa "zapomina" o swoich klientkach, dla których niesie butle z tlenem.

MANASLU Góra Ducha, Góra Kobiet będzie książką ciekawą dla osób, które wcześniej nie miały styczności z literaturą wysokogórską. Podane w niej w przystępny sposób informacje mogą zachęcić do zgłębienia tematu. Dla kogoś, kto już górskich książek ma przeczytanych sporo, pozycja ta nie wniesie nic nowego poza - nie przeczę - przyjemnością z lektury.

Książki - 3.12.19

[RECENZJA] MANASLU Góra Ducha, Góra Kobiet - Monika Witkowska

Żyjemy w rzeczywistości, w której zewsząd bombardują nas informacje o tym, co, kto, jak i gdzie - od śniadań, przez fit aktywności, po...

FINLANDIA. Sisu, sauna i salmiakki - Aleksandra Michta-Juntunen

Finlandia - "ojczyzna" bajkowych Muminków, centrum dowodzenia Świętego Mikołaja, niezmącona cisza, spokój, przepiękna natura, obłędne krajobrazy, krótkie dni, długie zimy i noce z zorzą polarną oraz niezbyt otwarci mieszkańcy.

Idę o zakład, że jeśli należysz do grona osób, które jeszcze nie odwiedziły tego kraju, twoje wyobrażenie o nim będzie bardzo podobne do powyższego. Świat jednak jest tak urządzony, że wyobrażenia to jedno, a rzeczywistość drugie. Warto więc skorzystać z doświadczeń innych i poszerzyć swą wiedzę w fińskim temacie.

Żeby weryfikacja przekonań, wyobrażeń i utartych stereotypów przebiegała bezboleśnie, z odsieczą, a właściwie swoją książką, którą można traktować jak swoisty przewodnik po krainie sauny i śniegu - FINLANDIA. Sisu, sauna i salmiakki, przybywa autorka bloga Fińskie smaki - Aleksandra Michta-Juntunen.

Poznajcie kraj, w którym mieszkańcy świętują Dzień Porażki i w którym nie ma złej pogody, jest tylko nieodpowiednie ubranie. Tu cisza jest formą komunikowania się, w pracy można chodzić bez butów, a smak cukierków salmiakki zna każdy.

- Cytat z okładki książki -

Nie będę tutaj zapewniać i wyrokować, że autorka na Finlandii zjadła zęby. Jednak jej życie w Helsinkach i obcowanie z fińską kulturą i zwyczajami już od ponad dekady sprawiają, że jako czytelnicy otrzymujemy z pierwszej ręki mnóstwo nierzadko zaskakujących informacji.

Zbierane przez lata doświadczenia zaowocowały książką ciekawą, zabawną i przede wszystkim obalającą wiele mitów związanych z tym nordyckim krajem.

Autorka zestawia piękno natury i sielskie krajobrazy z codziennością, do której trzeba przywyknąć i w którą trzeba się zagłębić, by ją zrozumieć i się w niej odnaleźć. Opowiada o swoich często niełatwych początkach w tym kraju, perypetiach z poszukiwaniem pracy i poznawaniu Finów.

Umiejętnie miksuje zabawne anegdoty i wpadki z oficjalnymi danymi statystycznymi. W lekki sposób przemyca kulturowe smaczki, z których wyłaniają się Finowie pragmatyczni, spokojni, z dystansem do siebie, poczuciem humoru, wielbiący naturę, saunę, kawę i... mleko, którym zapijają wszystko - od ciastek, przez pizzę i śledzie aż po mięsiwo z renifera.

Świetnym dodatkiem jest rozdział o języku fińskim, po przeczytaniu którego w dalszym ciągu twierdzę, że nie ma takiej siły, która byłaby w stanie włożyć mi go do głowy.

Na dokładkę, żeby nie było tak mądrze i filologicznie, autorka puszcza oko do smakoszy dań wszelakich, umieszczając w niniejszej książce kilka przepisów na fińskie klasyki, w tym na cynamonowe bułeczki. Tę recepturę biorę w ciemno, bo wyobraźnia podpowiada mi, że rzeczone drożdżówki nadadzą się idealnie, by zajeść paskudny smak wielbionych przez Finów (ja się pytam, jakim cudem?!) cukierków salmiakki. Ja, gdy ich spróbowałam - cukierków, nie Finów - miałam ochotę wyszorować sobie język szczotką. 😂 Czujcie się ostrzeżeni. I koniecznie podzielcie się swoimi wyobrażeniami o Finlandii.

Książki - 15.11.19

[RECENZJA] FINLANDIA. Sisu, sauna i salmiakki - Aleksandra Michta-Juntunen

Finlandia - "ojczyzna" bajkowych Muminków, centrum dowodzenia Świętego Mikołaja, niezmącona cisza, spokój, przepiękna natura...

#GermanySimplyInspiring - 2.11.19

Niesamowite pałace Poczdamu: Sanssouci & Cecilienhof

Wizyta w Brandenburgii - jednym z krajów związkowych u naszych zachodnich sąsiadów - to gwarancja świetnie spędzonego czasu z możliwośc...

Smog Diesle, kopciuchy, kominy - recenzja książki

Wystarczyło, że jesienne temperatury zadomowiły się za oknem, a od razu, przez nikogo nieproszony, zaczął towarzyszyć nam on - podstępny, nie zawsze widoczny, ale męczący i czyniący otaczające nas powietrze ultra niezdrowym - SMOG!

Utrudnia życie nie od dziś i nie od wczoraj, ale dopiero w ostatnich kilku latach zrobiło się o nim naprawdę głośno. Mówią o nim nie tylko aktywiści, ale też zwyczajni ludzie, którym problemy z ekologicznej półki są mniej ważne - mieszkańcy dużych miast i mniejszych miasteczek. Mówią, bo nie sposób nie zwracać uwagi na coś, co potrafi szczelnie "otulić" brunatną kołdrą miejski i około miejski krajobraz, powodując, że wskazania systemów pomiarowych są przerażające, a polskie miejscowości niechlubnie plasują się wysoko na listach miejsc z najbardziej zanieczyszczonym powietrzem.

W głowie rodzą się pytania: Czy tak było zawsze, a teraz tylko się problem nagłaśnia? Czy trują nas wszelkiej maści dymy z zakładowych kominów, a może nadmiar spalin na skutek większego natężenie ruchu samochodowego? A może kiedyś było lepiej i czyściej i gdzieś to zaprzepaściliśmy? Co nas truje najbardziej? Te i podobne wątpliwości można mnożyć, bo ilu ludzi, tyle niejasności w smogowym temacie.

SMOG. Diesle, kopciuchy, kominy, czyli dlaczego w Polsce nie da się oddychać? - Jakub Chełmiński

Temat wszechogarniającego smogu podjął w swojej książce "SMOG. Diesle, kopciuchy, kominy, czyli dlaczego w Polsce nie da się oddychać?" Jakub Chełmiński, a żeby zebrać do niej materiał ruszył w Polskę. Odwiedził największe aglomeracje, mniejsze miasta, wsie i uzdrowiska. Sprawdzał, dociekał, rozmawiał, a zarysowany przez niego obraz smogowej sytuacji w kraju nie napawa optymizmem, w wielu aspektach wręcz szokuje.

Działania, które w zamyśle miały wspomóc walkę ze smogiem, prowadzone są niemrawo i po macoszemu. Papierologia i sprawy urzędowe utrudniają chętnym jakiekolwiek działania.

Na tym wszystkim skupia się autor.

Punktuje niekompetencje urzędnicze, przywołuje szokujące dane statystyczne dotyczące zanieczyszczeń i ściśle powiązanych z nimi problemów zdrowotnych, a dodatkowo obala wiele mitów, które na przestrzeni lat narosły wokół smogowego tematu i... antysmogowych gadżetów. A problem jest wyjątkowo brudny, toksyczny i śmierdzący. Jak kraj długi i szeroki, więc nie myślcie sobie, że przed złym powietrzem uciekniecie na przykład nad morze lub do uzdrowiska.

Gwarantuję wam, że po przeczytaniu tej książki już zawsze podejrzliwie będziecie patrzeć na dym wylatujący z sąsiedzkich kominów, a zanim postanowicie uciec za miasto w poszukiwaniu czystszego powietrza, dwa razy się nad tym zastanowicie.

Książki - 24.10.19