, ,

Nie wierz w bajki! - O kolorach i trudności szlaków turystycznych

21.1.15

Od dawien, dawna, kiedy w górach grasowało więcej niedźwiedzi i innej zwierzyny niż ludzi, pokutuje przekonanie, że trudność szlaku jest ściśle powiązana z jego kolorem.

O kolorach i trudności szlaków turystycznych góry lifestyle blog

Odkąd pamiętam, mnie też z uporem maniaka wiele osób wmawiało, że należy oceniać trudność dróg turystycznych według kolorów znaków, jakimi zostały oznaczone. Mimo, że jest to mylne twierdzenie, informacja o tym, że na przykład szlak czarny jest najtrudniejszy, a niebieski, czy żółty najłatwiejsza, jest powielana i przekazywana dalej, powodując u mniej doświadczonych turystów rezygnację z górskich wypadów. No, bo przecież, jak czarny szlak, to nie dam rady, to niebezpieczne, etc. Nic bardziej mylnego.
Co więc mówi kolor szlaku pieszego o jego trudności? - Nic, absolutnie nic! To nie nartostrady, gdzie kolor trasy odpowiada za stopień jej trudności i daje jasną informację, gdzie nie powinni zapuszczać się nowicjusze na deskach.

Po coś jednak mądre głowy wprowadziły to zróżnicowanie kolorystyczne na szlakach pieszych. Po co? Ano po to, by błatwiej było się orientować na mapach. Chociaż na przykład w Austrii, wszystkie szlaki mają kolor czerwony, różniąc się od siebie tylko numerami i uważam, że też można się spokojnie połapać.

W naszych górach, turystyczne szlaki piesze oznacza się pięcioma kolorami: czarnym, czerwonym, niebieskim, żółtym i zielonym. Skoro nie oznaczają one trudności, co nam w takim razie mówią?

Kolor niebieski oznacza szlaki długie, dalekobieżne, przechodzące przez terytorium wielu państw, np. europejski szlak długodystansowy E3.
Kolor żółty i zielony oznacza szlaki względnie krótkie, łącznikowe, czasami dojściowe, prowadzące do szczególnych miejsc (np. punktów widokowych).
Kolor czarny najczęściej wyznacza szlak krótki lub końcowe podejście. Tak, bywa stromy (jak to na podejściach).
Kolorem czerwonym oznaczone są szlaki główne, np. Główny Szlak Sudecki, biegnące często granią, przez główne szczyty danego pasma lub miejsca najbardziej atrakcyjne pod względem widoków, przyrody i krajobrazu. W tym miejscu nadmienię, że sławna, tatrzańska Orla Perć, uchodząca za najtrudniejszy i najbardziej niebezpieczny szlak w naszych górach, jest oznakowana właśnie kolorem czerwonym, a nie na przykład czarnym według błędnej zasady, że czarny oznacza największe trudności.

Jeśli więc wybierasz się w góry, pamiętaj, że to nie kolor pasków namalowanych na skale, czy też drzewie, będzie miał wpływ na to, czy wędrówka będzie trudna. Na to duży wpływ będzie miała twoja ogólna kondycja i doświadczenie. Natomiast bezpieczeństwo możesz zapewnić sobie wyłącznie sam, a kolor szlaku nie ma tu nic do rzeczy.

Sprawdź też:

OSTATNIE

ARCHIWUM