Od ostatniej blogowej ankiety minął rok z małym kawałkiem, a jej wyniki możecie podejrzeć tutaj . Okazaliście się być całkiem zdrową blo...
To już. Znowu kolejny rok za nami. Pełen wrażeń, emocji, uśmiechu, skopanego tyłka i cudownych górskich miejscówek, do których zawitaliśmy.
To już. Znowu kolejny rok za nami. Pełen wrażeń, emocji, uśmiechu, skopanego tyłka i cudownych górskich miejscówek, do których zawitali...
Kiedy kilkanaście dni temu pojawiła się informacja o zapisach na pierwszą blogową konferencję we Wrocławiu - WroBlog, stwierdziłam, że wypadałoby w końcu ogarnąć temat i się na niej pojawić. Chociażby z tego względu, że w końcu jestem na miejscu, że nie ma potrzeby gnania w Polskę, na co dotychczas (bo większość taki blogowych spotkań jest w tygodniu) praca średnio pozwalała.
Z przyjemnością odebrałam maila od Kasi z Zapętlone, którym potwierdzała moje uczestnictwo. Nie obyło się oczywiście bez momentu zawahania, bo gdy - brzydko mówiąc - przeleciałam nazwiska na twarzoksiążkowej stronie wydarzenia, stwierdziłam, że nikogo nie kojarzę i... miałam nawet przez chwilę ochotę napisać do Kasi, że jednak nie dam rady się zjawić. Bo ze mnie to taki trochę dzikus jest... :D
Na całe szczęście mignęły mi dwie znane (póki co tylko z blogów, ale mocno przeze mnie kojarzone i lubiane) twarze: Asi z Króliczka Doświadczalnego i Marty z CodziennieFit. Krótka piłka - Idę. Gryźć mnie chyba nikt nie będzie, co się oczywiście potwierdziło i dziś mogę potwierdzić, że uszczerbku na zdrowiu nie doznałam, wszystkie kończyny całe i nieponadgryzane.
Po pracy rzuciłam się więc w radosnym turbo-galopie na tramwaj, by dokulać się sprawnie do Barbary. Moje uzbrojenie w postaci uśmiechu numer jeden zdechło jednak szybko, gdy współpasażerowie wspomnianego środka lokomocji próbowali zrobić ze mnie średnio udeptaną sardynkę. Ale, skoro zaprawiona jestem w górskich bojach, nie polegnę przecież w tramwaju - pomyślałam i wrzuciłam na paszczę uśmiech numer dwa. Na miejscu szybka rejestracja i można było zasiąść w oczekiwaniu na wystąpienia prelegentów.
Z tego miejsca pozdrawiam dziewczyny, z którymi siedziałam w bezpośrednim sąsiedztwie - Bernadettę i Anię, ale moja małomówność nie pozwoliła nam na nawiązanie bliższej rozmowy. Jednak ich blogi sobie nadrobię, bo - jakem mały szpieg - adresy blogów sobie zapamiętałam. Ha!
Wystąpienia prelegentów dostarczyły sporej dawki informacji - mniej lub bardziej znanych, ale jak najbardziej wartościowych - i humoru. Przekaz okraszony dowcipem jest najlepszy i dobrze zapada w pamięć. Zdecydowanie. Paulina (stresowałam się z Tobą), Asia (Minionki rulezzz), Tomek (od oglądania pomidorowych zdjęć zaczynało burczeć w brzuchu) i Radzka (pogromczyni damskiej garderoby) zrobili robotę. Serio, bo jeśli ktoś do mnie mówi, a ja nie ziewam, to znaczy, że gada fajnie i z sensem. Czego chcieć więcej.
Po prelekcjach krótka wizyta na After Party i pogaduchach w Szklanej Ćmie. Nasz stolik podsunął kolejne nowe twarze do poznania. Ze swojej strony będę sobie obserwować poczynanie motocyklowego małżeństwa z Odrobiny Raju.
Cieszę się, że poszłam na spotkanie, bo fajnie jest pogadać z ludźmi, których jara słowo pisane i nie patrzą się na Ciebie ze zdziwieniem i prośbą o wyjaśnienie pt. Ale, że po co komu blogi?!
Kiedy kilkanaście dni temu pojawiła się informacja o zapisach na pierwszą blogową konferencję we Wrocławiu - WroBlog , stwierdziłam, że...
Prawdziwa wiosna jeszcze delikatnie przegrywa z marcowymi kaprysami, ale już niedługo, za momencik, zaleje nas świeża i soczysta zieleń, a pozimowa szarość przegra z wszędobylskimi kolorami. Zanim to jednak nastąpi, musimy sobie poradzić inaczej, by doświadczyć powiewu świeżości. I nie mam tutaj na myśli zakupu nowego odświeżacza do łazienki, a poznawanie nowych treści.
By owo poznanie przebiegało sprawnie, bezboleśnie i było czystą przyjemnością, z pomocą przychodzi inicjatywa Andrzeja z jestKULTURA.pl, mająca na celu polecanie ciekawych treści na mniej, lub bardziej znanych blogach. To już czwarta edycja tego przedsięwzięcia i druga, w której dorzucam coś od siebie. Jeśli chcecie sobie przypomnieć, kogo polecałam w zeszłym roku, wpadajcie do archiwalnego, share week'owego wpisu.
Lista blogów, które czytam regularnie i namiętnie, do krótkich nie należy, więc wybranie Trójki Wspaniałych przysporzyło mi turbo bólu głowy, który stłumiony został przez odpowiednią porcję słodkości. Tak więc, jeśli dopadnie mnie alergia na czekoladę, objawiająca się nagłym puchnięciem tyłka, będę wiedziała do kogo się zgłosić. ;)
Nie przedłużając bardziej, w tej edycji Share Week, polecam:
Króliczek Doświadczalny Dla mnie Asia to cudowna obserwatorka świata. Niesamowicie bawi się słowem, dzięki czemu każdy temat uczyni przystępny. Jeśli dodać do tego poczucie humoru i zdjęcia z wyjazdów, tworzy to dla mnie pakiet pełny. Doświadczajcie więc z Królikiem, a dobrze Wam będzie.
Qrkoko Agata - władczyni szydełka, zaklinaczka kotów i Przedmęża. Nawet jeśli rękodzieło Was nie jara, to wpadajcie do niej po potężną dawkę rozrywki. Tylko uprzedzam lojalnie, nie zasiadajcie do lektury z pełnymi ustami, tudzież napitkiem, bo ekrany Waszych komputerków mogą się na Was obrazić.
NolifeStyle Mam nadzieję zmotywować chociaż trochę Marcina do tego, by pisał więcej, bo jak już napisze, to jest miodzio. Nawet jeśli miałby tworzyć wpisy na podstawie swoich komentarzy - bycie naczelnym komentatorem BłogiejSfery zobowiązuje. A co oprócz treści u Marcina? Zdjęcia, cudne zdjęcia, dużo zdjęć. Orgazm dla oczu!
A jeśli i wy macie ochotę podzielić się Waszymi typami i ulubieńcami blogowymi, wrzucajcie je bez krępacji w komentarze, bo ja przy wiośnie jestem głodna nowości.
A jeśli i wy macie ochotę podzielić się Waszymi typami i ulubieńcami blogowymi, wrzucajcie je bez krępacji w komentarze, bo ja przy wiośnie jestem głodna nowości.
Prawdziwa wiosna jeszcze delikatnie przegrywa z marcowymi kaprysami, ale już niedługo, za momencik, zaleje nas świeża i soczysta zieleń,...
Tak, wiem, minęło trochę czasu od publikacji ankiety, która miała na celu pokazanie mi, co też myślicie o blogu. Przyszedł czas (w końcu!) na przedstawienie wyników. Lepiej późno, niż wcale.
Dzięki serdeczne tym wszystkim z Was, którzy poświęcili swój cenny czas, by swoimi odpowiedziami wspomóc rozwój tego miejsca. Jednocześnie grożę palcem tym, którzy mieli wyjątkowego lenia i nie pokusili się o podesłanie swoich odpowiedzi. W bliżej nieokreślonej przyszłości będziecie mogli się poprawić w tej kwestii.
Oczywiście już w trakcie spływania odpowiedzi, nie mogłam sobie odpuścić i podglądałam wyniki. Stąd też zrodziła się między innymi chęć zmiany szablonu, który już wcześniej tracił moją sympatię. Wasze sugestie tylko mnie w tej decyzji utwierdziły. Czy obecny wygląd to już ten ostateczny? Zapewne nie. Mało tego, jestem wręcz przekonana, że z biegiem czasu zmian będzie co najmniej kilka. Jeszcze nie wiem do końca jakich, ale skoro mówi się, że zmiany są dobre, to czemu miałabym to dobro odrzucać. Jeśli przy okazji zaserwuję coś nowego dla Was, to już w ogóle bomba.
Ankietowe pytania były raczej standardowe, więc nie przeciągając, jedziemy...
Wyczuwam tutaj pewną solidarność jajników, jednak cieszy mnie niezmiernie, że i panowie zaczytują się w moich wywodach. Dodatkowo serce me się raduje, bo moje treści trafiają do osób w różnym wieku. Powiem szczerze, że się nie spodziewałam takiego zróżnicowania. A tu proszę. Widocznie blogowe treści cechuje uniwersalność, skoro każdy znajduje tutaj coś dla siebie - cudnie!
To były pytania z cyklu tych, na które odpowiedzi bardzo chciałam zareagować ufff... I tak było. Super, że jesteście, że czytacie, że mimo cięcia zasięgów na twarzoksiążce w większości jednak dzięki tej społecznościówce trafiacie tutaj. Wiadomym jest, że wpadacie, gdy pojawia się nowe czytadło, ale że z niektórych z Was są takie głodomory, że wchodzicie codziennie (nawet, jak nie ma wpisu) to się nie spodziewałam. Mnóżcie się, powiadam Wam, mnóżcie się.
Czuję się również uspokojona w kwestii częstotliwości publikacji. Nie ukrywam, że chciałabym Wam serwować więcej treści, ale czasami nie wychodzi - wiecie: doba za krótka, wena się na mnie wypina, objawiając się czarną dziurą w miejscu mózgu, etc. Skoro jednak piszecie, że tak jak teraz, jest OK, to ja się Wami kłócić nie będę. ;)
Ocena wyglądu tyczy się oczywiście wcześniejszego szablonu. Biorąc pod uwagę obecny, to uważam, że oceniliście tamten nad wyraz wysoko - jupijajej!
W tym miejscu wspomnę, że w szkolnej skali lubiłam czwórki. Serio. To taka ocena, która jeszcze nie zniechęca, a daje motywacyjnego kopa, by działać jeszcze lepiej. A skoro może być lepiej, to będzie lepiej, choćby skały się skichać miały. Jeśli macie jeszcze jakieś sugestie odnośnie strony wizualnej, jak i tematycznej, to walcie śmiało w komentarzach. W końcu to Wy to wszystko czytacie, więc niech będzie Wam dobrze.
No i przechodzimy do sedna sprawy, czyli Waszych słownych opinii. Poniżej kilka losowo wybranych. Tak sobie przeczytałam raz, drugi i dziesiąty i stwierdzam - kumulacja pozytywnej energii i słów. Poproszę więcej. ;)
Na bloga wchodzisz bo:
Kocham gory o kazdej porze roku. Potrafisz zainspirowac nasza wyprawe-nasze malenstwo (ma teraz pol roku) w wieku 3 miesiecy zabralismy w gory-szczyty zdobywaliśmy wózkiem z młodą, na wyprawę zabraliśmy 80-letniego dziadka. Jutro w góry-4dni. Da się!
Uwielbiam sposób w jaki piszesz - lekki, z dystansem, z ogromnym poczuciem humoru, czasami z ironią, lubię Twoje podejście do wielu spraw i jestem ciekawa Twojej opinii. Czytanie Twoich wpisów sprawia mi po prostu... wielką frajdę! :)
Bo lubię, fajnie piszesz, masz cięty język, zawsze można dowiedzieć się jakiejś ciekawostki.
Wchodzę na bloga ponieważ podoba mi się styl w jakim piszesz jest na luzie .
Pojawiają się tutaj świetne artykuły, bardzo dobrze napisane.
Fajnie piszesz, poruszasz ciekawe tematy i podobają mi się Twoje zdjęcia
Lubię, jak piszesz. Lubię twoje opisy wycieczek i recenzje.
Znajduję tu inspirację na wypady po Polsce.
Powiedz, co Ci leży na wątrobie. Czego Ci na blogu brakuje? Co Ci się podoba? Pochwal, możesz też trochę pokrzyczeć...:
Popsulas sie z mezem... Mniej wedrujecie... Naprawic sie czym predzej :) Super piszesz, pisz wiecej! Oddy sa the best. Historyjki z cyklu kurier, niechciane prezenty itp rozbawiły mnie do łez :) są takie prawdziwe ;) uwielbiam czytać Twój blog :)
Hmm, trudno coś napisać na szybko...może przydałoby się więcej zdjęć :) no i testy sprzętu bardzo lubię, podobały by mi się wpisy typu jak wybrać....plecak, śpiwór, buty itp :)
Nie przepadam za kafelkami. Układ taki typowo blogowy bardziej mi odpowiada, kiedy najnowszy post jest centralnie na górze, a starsze pod nim.Reszta jest ok ;-)
Szablon jest trochę taki surowy, myślę że tamten był lepszy, ponieważ czułam się swojsko wtedy. Podoba mi się sposób, w jakim piszesz artykuły.
Ogólnie wszystko jest ok !!! Piszesz fajnym stylem, dodajesz fajne zdjęcia i to wystarczy !!!
Podobają mi się zdecydowanie górskie wpisy oraz te z kategorii "wokół nas" - zawsze pełne humoru ;)
Podoba mi się, naprawdę mi się podoba! Trzymaj tak dalej! Działaj, bo to co robisz jest wyśmienite! :)
Daję Tobie (ŻycieMe) 4/5 żebyś nie spoczęła na laurach ;) jest dobrze ! ale zawsze może być przecież lepiej, no nie? ;)
Więcej relacji z gór.
Czekam na więcej tekstów o życiu, twoich opinii na bieżące tematy.
Tak się naczytałam, że mi teraz będzie dobrze do tego stopnia, że zrezygnuję z czekolady. Eee, nie, nie zrobię jej tego. :D
Poinformowaliście mnie, że najbardziej lubicie wpisy ze zdjęciami, relacjonujące górskie wypady. Stąd też nie dziwi mnie, że się domagacie więcej gór. Uspokajam, będą, wszystko w swoim czasie, gdy tylko nadarzy się okazja, będę focić granie do upadłego, a póki co szykują się wypady bardziej płaskie - do Łodzi i do Jastrzębiej Góry.
Cieszy mnie również ciepłe przyjęcie kategorii Wokół Nas. Przyznaję, że miałam co do niej pewne obawy, że zostanie odebrana, jako taka zupełnie od czapy. Jak to dobrze, że obawy nie zawsze znajdują potwierdzenie w rzeczywistości.
Jeśli jeszcze przychodzą Wam do głowy jakieś pomysły, których realizacja uczyniłaby ten blog jeszcze lepszym, piszcie. A tymczasem jeszcze raz WIELKIE DZIĘKUJĘ za poświęcony na ankietę czas.
Tak, wiem, minęło trochę czasu od publikacji ankiety, która miała na celu pokazanie mi, co też myślicie o blogu. Przyszedł czas (w końcu!) ...
Życie.Me ma się całkiem dobrze, ale wychodzę z założenie, że zawsze może być lepiej. Przychodzi Was tutaj coraz większa gromadka, więc korzystając z tej okazji, chciałabym Was delikatnie wykorzystać. Obiecuję, że nie będzie bolało.
Wasze odpowiedzi mogą się tylko przyczynić do tego, by Życie.Me było jeszcze lepsze i dostarczało Wam pozytywnych, wartościowych i inspirujących treści.
Ankietę wypełnisz tutaj. Zajmie Ci to dosłownie chwilę. Już teraz Ci dziękuję!
Życie.Me ma się całkiem dobrze, ale wychodzę z założenie, że zawsze może być lepiej. Przychodzi Was tutaj coraz większa gromadka, więc k...
Skoro przed kilkoma dniami strona startowa z wujkiem Google krzyczała do mnie Wszystkiego najlepszego, wydawać by się mogło, że pokuszę się o jakieś bardziej życiowe i górnolotne podsumowanie minionych miesięcy. Ale... nie chce mi się, gdyż poświąteczne trawienie wszystkich pyszności w postaci uszek, pierogów, barszczyku, serników i pierniczków zrobiło ze mnie wyjątkowego kanapo-leniwca. Wolę więc skupić się na tym, co w minionym roku na blogu piszczało i przypomnieć teksty, które cieszyły się wśród Was największą popularnością.
Zalecam Wam więc zbudowanie bazy z koca, wskoczenie w idealne zimowe papucie, zadbanie o szamanko i napitek (możecie nawet zrobić falstart i uraczyć się jakimiś bąbelkami), cobyście w czasie tej blogowej, krótkiej podróży w czasie z głodu, tudzież na suchoty nie pomarli.
Gotowi? No to jedziemy! Cała, gorąca dwudziestka pięknie się Wam kłania i zaprasza do czytania.
Jeśli jeszcze nie wiecie, to czytajcie. Ale, kiedy byście nie pojechali i tak będzie miodzio. ;)
Niereformowalność i ignorancja niektórych są czasami porażające. Cóż, grunt, żebyśmy sobie nie mieli nic do zarzucenia w tej kwestii.
Pierdyriald całkiem fajnych pytań do autorki, które mogły Wam trochę naświetlić moją osobę. :)
Plecy, mięśnie i inne członki będą cię kochać. No miłość, przyjaźń i wędrowne jednorożce.
Warto zadbać o dobrą miejscówę, coby się na dziką stonkę nie natknąć.
A ciężko zachować zdrowe zmysły w niektórych sytuacjach, ciężko.
Idźcie, wyjeżdżajcie, zwiedzajcie i nie grzeszcie
Trochę czasu minęło. Poszurałam, popełzałam, miłością jakąś szczególną nie zapałałam do tej aktywności, ale butów nie wywaliłam, więc jeszcze pełzać będę.
Zanim wyprodukowałam swój komentarz odnośnie tego cudu architektury, musiałam pozbierać paszczękę z podłogi i wepchnąć ślepia w oczodoły, które zeń wypadły na skutek turbo-zdziwienia.
Fot. architecti.cz
Jak dla mnie mundial może być co roku. Nic nie poradzę, że się tym jaram, jak dziecko pierwszym w życiu lizakiem.
Powyższą prawdę objawił mi Analytics przecudnej urody. Trochę się zdziwiłam, ale że zaskoczeń nigdy za wiele, to chętnie zapoznam się również z Waszymi typowaniami odnośnie tego, co Was w tym roku najbardziej przyciągnęło/urzekło/zaskoczyło na mym blogowym dziecięciu Życie Me
Wrzucajcie swoje typy, które teksty, tudzież relacje zasłużyły według Was na podium.
Skoro przed kilkoma dniami strona startowa z wujkiem Google krzyczała do mnie Wszystkiego najlepszego , wydawać by się mogło, że pokuszę si...
...z racji nominacyjnej, potrójnej kumulacji w ramach Liebster Blog Award.
Jakby jeszcze przyświecili światłem w ślepia, można by się poczuć, jak na przesłuchaniu. Nikogo jednak nie zaciupałam sztachetą, podejrzana też nie jestem, więc rzeczone przesłuchanie możemy odłożyć na bok. Chodzi o blogową zabawę, z którą już kiedyś miałam przyjemność - w zamierzchłej przeszłości, gdy po ziemi grasowały dinozaury i mamuty, czyli plus/minus dwa lata temu. Biorąc pod uwagę moje ówczesne blogowe raczkowanie, taka nominacja została przeze mnie przyjęta, jako turbo-wyróżnienie. Potem przewinęło się jeszcze kilka(naście) przeróżnej maści łańcuszków, jednak nie wywarły one na mnie żadnego wrażenia. Teraz w sumie byłoby podobnie, bo stałam się wybitnie antyłańcuszkowa i jedyne akceptowane przeze mnie łańcuszkowe działania to te w słusznej sprawie - np. wyzwanie#10jaków.
Ale! Nigdy nie mów nigdy. Poddaję się więc ostrzałowi pytań, choćby z tego względu, że planowałam wpis, mający przytoczyć trochę faktów o mnie. Jak się jednak okazało (nie pierwszy raz zresztą), pisanie o sobie przychodzi mi niezwykle trudno, więc pomocnicze zestawy pytań będą, jak znalazł. :)
Nie będę już tutaj słowo w słowo przytaczać zasad, ale jeśli macie wyjątkowo silną potrzebę ich poznania, wpadajcie na blogi, z których przyleciały do mnie nominacje.
Jedziemy z koksem...
Pierwsza porcja pytań od Wiecznej Tułaczki:
1. Na cholerę Ci ten blog? 
No jak to?! Dla fejmu, hajsu i górskiego lansiarstwa.
2. Czym są dla Ciebie zdjęcia z podróży?
Najlepszą pamiątką, która pozwala wracać do miejsc i sytuacji tyle razy, ile tylko zechcę.
3. Jaka lokalna kuchnia/ potrawa wystrzeliła Twoje kubki smakowe w kosmos?
Mój pierwszy raz z prawdziwy oscypkiem z żurawiną - Było to wieki temu, ale foodgazm zaliczony.
4. Co najczęściej przywozisz z podróży?
Zdjęcia, dużo zdjęć, żeby nie powiedzieć, że pierdyriald. Do tego jakiś kubeczek magnesik, pocztówki i alkohol na długie jesienne i zimowe wieczory.
5. W jaki sposób przygotowujesz się do podróży?
Przeczesuję czeluści internetów, obczajam zdjęcia, doznając wstępnego ślinotoku, potem się bunkruję z mapami i przewodnikami i ogarniam trasy i atrakcje, które nigdy nie chcą się mieścić w dostępnych ramach czasowych.
6. Umiesz na wyjeździe żyć bez internetu?
Nie jest to dla mnie problem. Na urlopie zwykle jestem off-line. Nigdy jeszcze nie zabrałam ze sobą laptopa. Internet w komórce tylko sporadycznie - jakoś nie lubię małych ekranów. ;)
7. Które z odwiedzonych miejsc zaskoczyło Cię najbardziej? Dlaczego?
Austriacki Tyrol, a dokładniej jego mieszkańcy za sprawą swojej otwartości. Spodziewałam się przyjaźnie nastawionych ludków, ale ich otwartość, niezależnie od wieku, była bardzo na plus.
8. Gdzie czujesz się najlepiej?
W górach i w... łóżku. :D
9. Słuchasz muzyki w podróży? Zdzierasz ulubione kawałki, odkrywasz lokalne dźwięki, masz jakąś specjalną playlistę, a może wolisz ciszę?
Jak podróżujemy autem to na przemian zarzynamy radio i przygotowane wcześniej składanki. W autobusie/pociągu raczej czytam niż słucham czegokolwiek.
10. Moje największe podróżnicze marzenie to...
Lista jest długa, ale w pierwszej trójce zdecydowanie: Islandia, Norwegia i Andy z Machu Picchu. Dam się zapakować w karton i wysłać poleconym priorytetem w w/w kierunkach.
11. Umiałabyś wyjechać bez aparatu i wrócić bez choćby jednego zdjęcia?
Nie jestem w stanie sobie tego wyobrazić. No ale cóż począć, jak ze mnie taki foto-japończyk. :D
Drugie danie z pytań od Joli:
1. Twoje miejsce na ziemi
Każdy mniej lub bardziej górzysty zakątek, a jeśli mi tam ktoś postawi jakąś miłą chatkę, to już w ogóle będzie bomba.
2. Pakowanie to dla Ciebie...
Najbardziej wkurzająca czynność przedwyjazdowa. Chodzę z kąta w kąt, myślę, co zabrać, a w ostatecznym rozrachunku okazuje się, że nie zabrałam szczoteczki, ręcznika, skarpetek, etc.
3. Jakie jest Twoje największe marzenie podróżnicze?
Lista jest długa, ale w pierwszej trójce zdecydowanie: Islandia, Norwegia i Andy z Machu Picchu. Dam się zapakować w karton i wysłać poleconym priorytetem w w/w kierunkach.
4. Co wolisz: znane smaki czy eksperymenty kulinarne?
Gdy jestem głodna i potrzebuję zjeść tu i teraz, to koniecznie coś, co znam i lubię. Jak mam czas mogę szukać i próbować, w razie draki zawsze można zjeść frytki.
5. Zwiedzanie czy odpoczynek - jakim typem turysty jesteś?
Zdecydowanie zwiedzanie i aktywny wypoczynek. Nie potrafię usiedzieć w jednym miejscu na wyjeździe.
6. Wymień swoje trzy cechy pomagające i trzy cechy przeszkadzające w życiu codziennym
Na plus: punktualność, rzetelność, wytrwałość Na minus: upartość, bo jak sobie coś wbiję do łba, to nie ma przebacz i ciężko mnie przekonać do zmiany nastawienia; niecierpliwość, bo najchętniej bym chciała tu i natentychmiast; małomówność, bo wielu myśli, że bez kija do mnie lepiej nie podchodzić. :D
7. W kilku zdaniach opisz swoją pasję
Na początku był chaos młodzieńczy, który gdzieś, kiedyś, w latach szkolnych, szczenięcych został delikatnie uładzony górami i tak już zostało. Góry tu, góry tam, górską pasje sobie mam. Dreptam, chodzę, planuję, mapy nieustannie studiuję. ;)
8. Blog to dla mnie...
miejsce w internetach dla fun'u, kontaktów i około górskiego uzewnętrzniania się.
9. Północ, południe, wschód czy zachód - w którą stronę świata najbardziej Cię "ciągnie"?
Północ - zdecydowanie. Bo tam chłodniej i ponoć fiordy "z ręki jedzą". ;)
10. Twoje życiowe motto
"Co cię nie zabije, to cię wzmocni."
11.Przetarte szlaki czy własne ścieżki - gdzie najczęściej można Cię spotkać?
Na przetarte szlaki zawsze lubię wracać, ale odkrywanie nowych jest jeszcze fajniejsze. A spotkać można mnie najczęściej w... pracy. :D
A pytania na deser serwuje Lasoa:
1. Jaki jest Twój życiowy sukces?
Za krótko żyję... Ten największy jest ciągle przede mną.
2. Co wzięłabyś ze sobą na bezludną wyspę? (maks. 3)
Multitoola, zapas czekolady - najlepiej jakiś odnawialny i... zapas czekolady
3. Czy udało Ci się spełnić swoje najskrytsze marzenie?
Jeszcze nie
4. Motto życiowe lub ulubiony cytat
Patrz nr 10 w odpowiedziach wyżej. :)
5. Wierzysz w miłość od pierwszego wejrzenia?
Nie
6. Ile czasu dziennie poświęcasz na blogowanie?
Nigdy nie liczyłam. Ale jestem raczej z tych przyklejonych do laptopa. ;)
7. Co sprawia, że się uśmiechasz?
Wiele rzeczy. Ciężko wymienić jedną.
8. Co jesz na śniadanie?
Płatki z mlekiem, kanapkę, jajecznicę, omlet, albo inne dary lodówki.
9. Ulubiona potrawa?
Pierogi ruskie, obowiązkowo z cebulką. #omnomnom
10. Książka "papierowa" czy e-book na tablecie?
Zdecydowanie wersja papierowa. Najlepiej nowa, pachnąca. Można się narkotyzować świeżym drukiem, zabunkrować w koc, a wtedy żadna ciemna noc nie jest straszna.
11. Czy uważasz, że nauka języków obcych ma przyszłość?
Niby mówią, że świat przeobrazi się wcześniej lub później w globalną english-wioskę, ale to nie przeszkadza temu, by liznąć też innych języków. Nigdy nie wiadomo, jaki i gdzie się nam przydadzą. A biorąc pod uwagę chociażby geopolityczne położenie naszego kraju, to warto władać którymś z języków sąsiadów.
1. Co sprawia, że czujesz się spełniona/ -y?
2. Co jest Twoją największą wadą, a co zaletą? W czym Ci to pomaga/ przeszkadza?
3. Jak sobie radzisz z pleniącą się głupotą wokół nas?
4. Co Cię najbardziej irytuje u innych?
5. Jakimi zasadami kierujesz się w życiu?
6. Jaki jest Twój idealny sposób na spędzenie wolnego czasu?
7. Jeśli teraz miał(a)byś wybrać miejsce zamieszkania, gdzie by to było?
8. W jaki sposób lubisz się relaksować?
9. Jakie cechy powinien mieć idealny kompan w podróży?
10. Co robisz, gdy nie możesz zasnąć?
11. Kto wymyślił, że ta cała zabawa ma się składać z 11 pytań?
Niby mówią, że świat przeobrazi się wcześniej lub później w globalną english-wioskę, ale to nie przeszkadza temu, by liznąć też innych języków. Nigdy nie wiadomo, jaki i gdzie się nam przydadzą. A biorąc pod uwagę chociażby geopolityczne położenie naszego kraju, to warto władać którymś z języków sąsiadów.
No i żeby nie było, czas na serię pytań od Życia:
1. Co sprawia, że czujesz się spełniona/ -y?
2. Co jest Twoją największą wadą, a co zaletą? W czym Ci to pomaga/ przeszkadza?
3. Jak sobie radzisz z pleniącą się głupotą wokół nas?
4. Co Cię najbardziej irytuje u innych?
5. Jakimi zasadami kierujesz się w życiu?
6. Jaki jest Twój idealny sposób na spędzenie wolnego czasu?
7. Jeśli teraz miał(a)byś wybrać miejsce zamieszkania, gdzie by to było?
8. W jaki sposób lubisz się relaksować?
9. Jakie cechy powinien mieć idealny kompan w podróży?
10. Co robisz, gdy nie możesz zasnąć?
11. Kto wymyślił, że ta cała zabawa ma się składać z 11 pytań?
A teraz trochę zepsuję zabawę i nie będę uskuteczniać imiennych nominacji, bo mam lenia i nie chce mi się wybierać blogów, bo moja lista czytelnicza się "delikatnie" rozrosła. :D W związku z tym czujcie się nominowani wszyscy - a co! Odpowiedzi popełniajcie w komentarzach pod tym wpisem, lub u siebie na blogach. Wasze odpowiedzi - Wasz wybór. :)
P.S. Jakby komentarze się nie ładowały, odświeżcie stronę.
...z racji nominacyjnej, potrójnej kumulacji w ramach Liebster Blog Award . Jakby jeszcze przyświecili światłem w ślepia, można ...
Coś Wam powiem w sekrecie - te "wstrętne i zadufane w sobie Blogery" to super człowieki, które wypełniają Blogosferę pozytywnymi akcjami, mającymi na celu zwrócenie uwagi na problemy innych.
Mniej więcej w tym samym czasie, kiedy u mnie pojawił się wpis zachęcający do zostania wolontariuszem w Drużynie SuperW, Janek ze StayFly rozpoczął akcję: #wyzwanie10jaków, którą zaktywizował blogerski światek do wsparcia Akademii Przyszłości.
O co chodzi? Skąd te jaki? Już spieszę z wyjaśnieniem. Jak [Bos grunniens] to taki krętorogie zwierzątko, żyjące w stanie dzikim, jak i udomowionym. Z naszej człowieczej perspektywy zwierz ów ma delikatnie mówiąc przewalone. Mimo, że jaki osiągają dorosłość dopiero po 6-8 latach, to matki pozostawiają swoje potomstwo po roku. Powiecie, że to świat zwierząt, że selekcja naturalna, że przeżywa i tym samym wygrywa najsilniejszy. Ok, racja, ale analogiczne sytuacje nie są obce wśród ludzi, w wielu rodzinach, w których dzieci pozostawione same sobie, mają wyjątkowo trudny start w dorosłość. W pojedynkę muszą stawiać czoła problemom i wyzwaniom codzienności często bez podstawowego wsparcia, czy pomocy naukowych.
Z pomocą takim dzieciakom ruszyło Stowarzyszenie Wiosna, które powołało do życia Akademię Przyszłości, rekrutującą wolontariuszy - Tutorów, którzy zaopiekują się swoimi podopiecznymi, pokażą, że można inaczej, pomogą wybrać drogę, będą wsparciem, etc..
Stąd też pojawił się pomysł na #wyzwanie10jaków, które, poza tym, że trochę pomęczy nasze mózgowia, to dodatkowo zwrócą uwagę na problem. Wyzwanie polega na tym, by w innych słowach oddać nasze znane i utarte wyrażenia.
Stąd też pojawił się pomysł na #wyzwanie10jaków, które, poza tym, że trochę pomęczy nasze mózgowia, to dodatkowo zwrócą uwagę na problem. Wyzwanie polega na tym, by w innych słowach oddać nasze znane i utarte wyrażenia.
Moja nominacja przyszła od PAnny eM. Nie mogłam jej nie przyjąć, bo w takie akcje trzeba się wkręcać. No to jedziemy z koksem...
1. Klnie jak szewc - Klnie, jak górołaz po natrafieniu na mgłę na szczycie
2. Zabiera się jak pies do jeża - Zabiera się, jak ja do mycia okien
3. Proste jak drut - Proste, jak moje cienkie "trzy piórka" na głowie
4. Idzie jak krew z nosa - Idzie, jak paczka pocztowa w okresie świątecznym
5. Brzydki jak noc listopadowa - Brzydki, jak chińskie ciupaski sprzedawane nad Bałtykiem
6. Nudne jak flaki z olejem - Nudne, jak Moda na Sukces
7. Kłamie jak z nut - Kłamie, jak leniwy współpracownik o rzekomo wykonanej robocie
8. Wyskoczył jak Filip z konopi - Wyskoczył, jak Adaś Małysz z progu
9. Tani jak barszcz - Tani, jak górski nocleg na dziko
10. Siedzi cicho jak mysz pod miotłą - Siedzi cicho, jak student na ćwiczeniach z wyrazem twarzy "tylko mnie nie pytaj, tylko mnie nie pytaj"
Moje bezpośrednie nominacje lecą do Asi z Króliczka Doświadczalnego, Kamila z Mr K. Passion i Marylki z Addicted to Passion. Liczę na Wasze lotne umysły i poczucie humoru. :) Macie 24 godziny na Waszą jakową twórczość. Jak się nie zmieścicie w ustalonym czasie, zasilacie 10 złociszami konto Akademii Przyszłości. A najlepiej zrobić i jedno i drugie.
Żeby nie było, że to koniec. Nic z tych rzeczy. Nominuję Was wszystkich i każdego z osobna do poćwiczenia Waszych mózgów - piszcie u siebie, piszcie w komentarzach, niech się akcja niesie.
Żeby nie było, że to koniec. Nic z tych rzeczy. Nominuję Was wszystkich i każdego z osobna do poćwiczenia Waszych mózgów - piszcie u siebie, piszcie w komentarzach, niech się akcja niesie.
Coś Wam powiem w sekrecie - te "wstrętne i zadufane w sobie Blogery" to super człowieki, które wypełniają Blogosferę pozytywnymi...
Fot. mrjorgen
Kto z Was w ostatnim czasie choć raz nie spotkał się z hasłem #icebucketchallenge i charakterystyczną czynnością, która jest znakiem rozpoznawczym tego wyzwania - wylaniem na siebie kubła lodowatej wody? Ręka w górę. Nie widzę... No właśnie...
Do naszych kalendarzy zdążył już wskoczyć nowy miesiąc, a w dalszym ciągu, gdzie człowiek nie spojrzy tam przelewa się woda. Aż strach odpalić kompa z FB na czele, żeby nie stać się ofiarą potopu, jaki panuje na większości twarzoksiążkowych ścian - cud, że jeszcze ta wspomniana ciecz nie zaczyna się wylewać z ekranów.
O co w tym chodzi i czy ma to sens?
Cała akcja miała sens na początku, gdy powstała po to, aby zwrócić uwagę na ciężki los chorych na SLA (łac. sclerosis lateralis amyotrophica), czyli stwardnienie zanikowe boczne. Pomysłodawcy przykuli uwagę - i chwała im za to - wielu ludzi, co poskutkowało pieniężnymi wpływami na konta instytucji, które pomagają osobom zmagającym się z tą nieuleczalną chorobą.
W akcji wzięło już udział wielu - osoby prywatne, politycy, celebryci, artyści, czy sportowcy - którzy oprócz szerzenia pozytywnej idei pomocy, nie mieli oporów przed wsparciem finansowym - a w końcu o to w tym wszystkim chodzi.
Jednak z biegiem czasu ludziska jakby zapomniały o idei przyświecającej tej akcji i rozpoczęły pusty i bezsensowny łańcuszek nominacji, który można przedstawić mniej więcej tak: Ja się oblałem, teraz kolej na ciebie. Jak tego nie zrobisz, to stawiasz flachę, myjesz gary, latasz goły po mieście, etc. A przecież to nie o to chodzi, na litość boską!
Bo liczy się pomoc
Pierwotna idea wyglądała tak: Oblałem się wodą, wpłaciłem określoną kwotę na konto instytucji, nominowałem ciebie. Jeśli się wywiązałeś z wyzwania w ciągu 24h, wpłacasz mniejszą kwotę, jeśli się nie wywiązałeś, większą. Jakby nie było, za każdym razem wspomagasz chorych. Tyle i AŻ tyle.
W związku z tym nominuję siebie i Was wszystkich do pomocy. Tak po prostu, po ludzku, bez wody, bez wiader. Zrobicie, co będziecie uważali za słuszne. A jeśli wasze chęci Wam podpowiedzą, że warto pomagać również finansowo, odwiedźcie stronę stowarzyszenia Dignitas Dolentium - znajdziecie tam wszystkie informacje, z numerem konta włącznie.
Fot. mrjorgen Kto z Was w ostatnim czasie choć raz nie spotkał się z hasłem #icebucketchallenge i charakterystyczną czynnością, która...
W naszych kalendarzach mamy pierdyriald dni, które są świętami lub szczególnymi dniami czegoś, tudzież kogoś. To święta nietypowe i niestety w zwykłym kalendarzu nie są oznaczone na czerwono. A szkoda to wielka, bo przecież każdy dzień wolny jest zawsze bardziej pozytywny od tego zwykłego szaraczka.
Niemniej jednak nie przeszkodziło to w tym, by do grona tych świąt nietypowych dopisać nasz dzień - Dzień Blogów i Blogerów, w którym to dniu dozwolony jest spam z wartościowymi i ciekawymi, blogowymi linkami, które niosą się po Blogosferze.
A że dzień święty, święcić wypada, spieszę więc do Was z dobrym słowem, w sensie blogowymi propozycjami czytelniczymi. Wybór jednak prosty nie był, bo lista tego, co i u kogo czytam jest długaśna, jak przedłużona linia metra w naszej stolicy, więc nie ukrywam, że podane tutaj propozycje, wyłoniłam metodą losowania. Niepisana zasada mówi o wyborze pięciu blogasków, jednak liczby nieparzyste nigdy nie cieszyły się moim uznaniem, dlatego czytadełek będzie sześć.
Ta dam, ta dam, ta dam...<werble> Do zaszczytnej szóstki, w tym roku, trafili (kolejność alfabetyczna):
Biec dalej - Jako adeptka sztuki biegowej na poziomie słabeusza do potęgi entej, poszukiwałam motywującej inspiracji, którą znalazłam w Krasusie. Poza tym, że koleś może się pochwalić osiągami, to oprócz tego opisuje to wszystko w taki sposób, że chłonie się każde słowo, przeżywając każde zawody tak, jakby się na nich startowało. Motywująco, pozytywnie i z jajem.
Bo ma być mrucznie - Lifestyle, rozwój, motywacja. Trzeźwe spojrzenie na świat i pozytywne nastawienie do życia. W końcu ma być mrucznie - czyli dobrze i miło- każdemu.
Króliczek Doświadczalny - Animalsów wszelakiej maści uprasza się o zamkniecie paszczy. Nic się tutaj bowiem niecnego z puszystymi stworzonkami nie dzieje, a rzeczone doświadczenia prowadzone są na życiu i otaczającym nas świecie. Pazur, poczucie humoru, zabawa słowem - taki jest Króliczek. :)
Kuc Filolog - Jak scharakteryzować Kuca - nie da się tak pokrótce. Dlatego przeczytajcie kilka jego tekstów. Dużo fajnej ironii, brak słodkopierdząctwa i spora dawka humoru. Można się obśmiać, dlatego też spożywanie napojów i innego żarcia w trakcie czytania jego wpisów może skutkować zapluciem klawiatury i ekranu.
Wieczna Tułaczka - Nie mogło zabraknąć mojej górskiej soul mate. Nie mogło i już. Za co cenię ten blog? Po pierwsze za górską profeskę (nikt tak dogłębnie nie opisuje i nie ilustruje przebytych szlaków), a po drugie za solidną porcję dowcipu, cięty język i ... Orlen Peak.
Życie jest piękne - To blog o tym, jak korzystać z życia. To miejsce, na którym pasja wyłania się z każdego akapitu. Pięknie jest, po prostu.
Czytajcie więc, dzielcie się i podawajcie nowe, blogowe dobrodziejstwa - niech się roznoszą we Wszechblogosferze. A tymczasem, życzę Wam wszystkim piszącym giętkości słowa. :)
W naszych kalendarzach mamy pierdyriald dni, które są świętami lub szczególnymi dniami czegoś, tudzież kogoś. To święta nietypowe i nies...
Przegrzebawszy się przez codzienną porcję blogowej lektury, oczętom mym ukazały się wpisy popierające inicjatywę Andrzeja Tucholskiego, mającą na celu promowanie ciekawych blogów/vlogów. To już trzecia edycja tego przedsięwzięcia, więc i ja dorzucę swoje trzy grosze do blogowego kompletu.
Pierwsza myśl - ot, łatwizna zrobić listę najulubieńszych ulubieńców - bardzo szybko przeistoczyła się w jęki pod tytułem - ło esuuu, jak tu wybrać tych kilku spośród mej całej, ulubionej, blogowej gawiedzi?!
Nie ma to tamto, spinam poślady i zarzucam dla Was linki, które na dobre wpisały się do mojej codziennej lektury. Na liście znalazły się blogi, które czytam od x-czasu, ale i takie, z którymi dopiero niedawno się zaznajomiłam. Let's start! Kolejność bez zadęcia i najzupełniej przypadkowa.
Addicted To Passion - Tutaj każdy znajdzie coś dla siebie. To blog pełen przygód i fotografii z podróży po przeróżnych zakątkach naszego globu, jak również cała gama inspiracji modowych i mniamuśnych kulinarnych - dla każdego coś miłego.
Czasem widziane - O życiu okiem faceta. Jestem na tak. Czasem dosadnie i z pazurem, czasem z humorem. Nie da się u niego nudzić.
Kamson - Na tego blog trafiłam całkiem niedawno i chwała wszystkim znakom na niebie i ziemi za to, żeście me szlaki tak pokierowano, coby tam trafić. :) Życie, emocje i dużo, dużo więcej okiem kolejnego faceta.
Z głową w chmurach & Wieczna Tułaczka - Góry, dużo gór, jeszcze więcej górskich zdjęć, opowieści i zabawnych anegdot. I like it!
Przegrzebawszy się przez codzienną porcję blogowej lektury, oczętom mym ukazały się wpisy popierające inicjatywę Andrzeja Tucholskiego , ...
