U progu jesieni, we wrześniu 2022 roku nakładem wydawnictwa Agora ukazała się książka "GOPR. Na każde wezwanie", autorstwa Wojciecha Fuska i Jerzego Porębskiego.

Jako sympatyk literatury z górskiej półki z pewnością kojarzysz nazwiska autorów. Natomiast jeśli nie, polecam poszukać innych pozycji wydanych pod ich nazwiskami, żeby zgłębić sobie górskie tematy 😊

Wydanie książki "GOPR. Na każde wezwanie" zbiegło się z obchodami siedemdziesięciolecia działalności tej górskiej ratowniczej instytucji, więc tym bardziej zasługuje na uwagę.

Motywem przewodnim tej książki są zawiłe dzieje organizacji, jaką jest GOPR. 

Lekturę rozpoczynamy, może nieco na przekór, od powstania Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego - TOPR, co może zdziwić niezaznajomionych z tematem. Jednak, gdyby nie powstał TOPR, nie byłoby z czego wyodrębniać regionalnych grup GOPRu właśnie, który prężnie działa, niosąc pomoc poza Tatrami.

Lata i zmieniające się pokolenia turystów czy sportowych amatorów pokazują, że człowiek to istota wybitnie potrafiąca pakować się w kłopoty. Czasem jest to nieszczęśliwe zrządzenie losu, innym razem bezmyślność i nadmierna brawura. 

Tym sposobem ratownicy z TOPRu oraz GOPRu mieli, mają i będą mieli co robić, bo pomoc potrzebna jest praktycznie każdego dnia, niezależnie od tego, czy rzecz dzieje się w Sudetach, Bieszczadach czy na Jurze Krakowsko-Częstochowskiej. Akcje ratunkowe i interwencje w ciągu roku idą w tysiące (w roku 2021 były to 2494 akcje górskie).

Co warto podkreślić, podział na grupy regionalne, choć uchodzi za faktyczny, jest bardziej formalny, a ratownicy z różnych regionów w razie potrzeby łączą siły, by nieść pomoc.

Rozdziały książki otwierają tragedie, które zwykle głośno odbiły się w mediach, pokazując zasadność działań ratowników GOPRu w różnych rejonach górskich. To nie tylko opis suchych faktów, a prowadzenie opowieści ze zmienną narracją, z której obok czystej statystyki jawią się ludzkie twarze - ofiar, poszkodowanych i działających ratowników właśnie.

Całość uzupełniają liczne ilustracje, anegdoty, wspomnienia i wypowiedzi ratowników, dające pełniejszy obraz osób, które postanowiły poświęcić swój czas, a nierzadko zdrowie i życie, byśmy - łaziki górskie, wspinacze, łojanci czy inni harpagani - na wszystkich szlakach mogli czuć się bezpieczniej.

I choć miejscami statystyki czy nagromadzenie nazwisk i dat nieco przytłaczają (ale spokojna twoja rozczochrana, odpytywać cię nikt nie będzie 😉), to i tak zdecydowanie sięgnij po tę książkę, jeśli chcesz dowiedzieć się więcej na temat tego, jak GOPRowcy są zorganizowani i  jak wygląda ich praca na co dzień, jak w ogóle zostać ratownikiem, a kiedy sobie temat zupełnie odpuścić. 

Tą pozycją autorzy udowodnili, że książki o górskiej tematyce to nie tylko na okrągło publikowane relacje z wielkich, komercyjnych wypraw, ale też to mniejsze "górskie podwórko" również pełne, radości, entuzjazmu, trudu, pracy, poświęceń a czasem tragedii.

Przyjemnej lektury! To nie będzie czas stracony. 

[Tekst zawiera link afiliacyjny]