Wodospad Wilczki (warto mieć na uwadze, że nazwa nie pochodzi od wilków, a od rzeki Wilczka, przepływającej przez okolicę), dawniej nazywany Wodogrzmotami Żeromskiego (choć Stefan rzeczonego wodospadu na oczy nie widział), jest największym oraz najwyższym wodospadem w Masywie Śnieżnika i drugim pod względem wysokości w całych Sudetach. Rzeka Wilczka spada 22 metrową kaskadą do kotła eworsyjnego i dalej płynie wąskim wąwozem zwanym kanionem amerykańskim, by później rozlać się w szerokiej i płaskiej dolinie.

Do roku 1997 kaskada wodospadu była wyższa o pięć metrów, jednak powódź zniszczyła sztuczny próg z XIX w. i obniżyła tym samym wodospad.

Wodospad Wilczki wraz z najbliższym otoczeniem w postaci skałek wąwozu i mieszanego lasu stanowią rezerwat przyrody i od roku 1958 są objęte ochroną.

Rezerwat wraz z wodospadem wpisały się na stałe do miejsc odwiedzanych przez rzesze turystów. Zadbano o to, by zwiedzający nie mieli problemów z bezpiecznym podziwianiem tejże atrakcji. Cały teren rezerwatu przystosowany jest do zwiedzania, na turystów czekają mostek, platformy widokowe, skalne stopnie umożliwiające dotarcie do nich oraz ścieżki przyrodnicze. Warto dodać, że wstęp na teren wąwozu z wodospadem jest bezpłatny.

Do wodospadu nie sposób nie trafić. Znajduje się on zaraz przy wjeździe do Międzygórza, o czym informują stosowne znaki. 

Ze względu na swoją lokalizację, wodospad stanowi miłe uzupełnienie i urozmaicenie wycieczek, jakie można odbyć w okolicy. Możemy ruszyć na Śnieżnik, jak to było w naszym przypadku, odwiedzić znajdujący się bliskim sąsiedztwie wodospadu Ogród Bajek, czy wejść na położoną niecałe 3 kilometry dalej Igliczną ze schroniskiem oraz Sanktuarium "Maria Śnieżna", będącym również celem pielgrzymek.

Rezerwat Wodospad Wilczki - jeśli akurat nie przezywa najazdu wycieczek szkolnych - jest miejscem spokojnym i urokliwym, więc jeśli jesteśmy w okolicy, warto tam zajrzeć. Szczególnie w upalny dzień. Tak więc, jeśli szukacie pomysłu na spokojną i spacerową miejscówkę, ta będzie jak znalazł.