Chociaż mówi się, że na wypady poznawcze każdy czas jest odpowiedni, to jednak początek marca pasuje do tego średnio. Bo nie wiadomo, czy się aurze nie zachce chlusnąć deszczem, gdy akurat będziemy w drodze, czy będzie w miarę ciepło, a może zaskoczy nas zima, podczas gdy będziemy pomykać w lekkich i wiosennych rajtach.

Gdyby chodziło o wypad w góry, to - co normalne - takie dylematy byłyby nam obce, ale gdy w grę wchodziło miejskie łazęgowanie, trochę się nad tym zastanawialiśmy. Ostatecznie zebraliśmy nasze szanowne tyłeczki i w pierwszy weekend marca wylądowaliśmy w Łodzi.

Wypad - a planowaliśmy go chyba od listopada -  miał być czysto towarzyski, więc już nam było głupio, że się tak wybieramy, jak sójka za morze. Jak jednak widać, odpowiednie towarzystwo i perspektywa wieczornych posiadówek (co oczywiste, nie o suchym pysku) potrafią zdziałać motywacyjne cuda.

Nie bylibyśmy sobą, gdybyśmy cały czas spędzili w chacie, bo nawet dobre żarełko i napitek nie chronią przed płaskodupiem, powodowanym notorycznym zasiadaniem na swych czterech literach. Nie mamy też na drugie imię Ignoranci, więc spacerek zapoznawczy z Łodzią musiał być. W tym miejscu muszę się Wam też do czegoś przyznać. To był nasz łódzki pierwszy raz. Serio, jakoś nigdy wcześniej nasze stópki nie skalały się ziemią z centralnej Polski.

Nasz spacer rozpoczęliśmy od miejsca chyba najbardziej rozpoznawalnego. Na pierwszy ogień poszła łódzka Manufaktura.

W 2006 roku dawne Imperium Poznańskiego otrzymało nowe życie. Po odrestaurowaniu (ok. 90 000 m2 zabytkowych wnętrz) i zagospodarowaniu starych, pofabrycznych budynków na lokale usługowe, Manufaktura stała się sercem Łodzi i jej nowym, tętniącym życiem centrum. To miejsce imprez i rozrywek, gdzie historia spotyka się z nowoczesnością. Surowa cegła w połączeniu z metalem i szkłem daje ciekawy efekt wizualny. Nie powinno więc dziwić, że przyciąga nie tylko miejscowych, ale i przyjezdnych.