Urlop, ile by nie trwał, jest zawsze za krótki i właśnie dlatego każdorazowo staramy się wypełnić go po brzegi dobrem wszelkim, które bę...
Jeszcze przed wyjazdem na urlop do Austrii wiedzieliśmy, że powrót - jak zwykle zresztą - nadejdzie zbyt szybko i będzie bolesny. Nigdy się nie chce wracać, nigdy. Nie bylibyśmy jednak sobą, gdybyśmy sobie tego bólu choć trochę nie próbowali złagodzić. I to się udało.
Zamiast pędzić prosto do domu, zawitaliśmy jeszcze do Wattens, miejscowości niedaleko Innsbrucku. I choć tym razem nie zabierzemy Was w góry, obiecuję, że będzie ciekawie.
Jeszcze przed wyjazdem na urlop do Austrii wiedzieliśmy, że powrót - jak zwykle zresztą - nadejdzie zbyt szybko i będzie bolesny. Nigdy...
Ostatniego dnia naszej urlopowej, alpejskiej łazęgi zdradziliśmy na chwilę Tyrol i przenieśliśmy się do Vorarlbergu, gdzie naszym celem był Breitspitz 2196 m n.p.m.. Szlak ze względu na swoją długość należy raczej do tych lżejszych i nie ma w nim nic z całodziennych wyryp. Zdecydowaliśmy się na tę wycieczkę również przez dość niepewną tego dnia pogodę i była to bardzo dobra decyzja.
Ostatniego dnia naszej urlopowej, alpejskiej łazęgi zdradziliśmy na chwilę Tyrol i przenieśliśmy się do Vorarlbergu , gdzie naszym cele...
W środku nocy obudził nas szum i bębnienie deszczu w okno dachowe. W półśnie wyartykułowałam do siebie: 'No, to by było na tyle, jeśli o sprzyjające warunki pogodowe chodzi', a gdy rano zadzwonił budzik, w pokoju przeważała szarość nawet pomimo odsłoniętych zasłon. Na zewnątrz siąpiło, okolicę pochłonęła listopadowa ponurość, a dolina tonęła w morzu niskich chmur, które zdawały się całować czubki drzew na wysokości naszego balkonu.
W środku nocy obudził nas szum i bębnienie deszczu w okno dachowe. W półśnie wyartykułowałam do siebie: 'No, to by było na tyle, jeś...
Środa z założenia miała być dniem spokojniejszym, bez szczególnych wyryp i biegania z językiem wywalonym na brodę. Równie dobrze mogło tego dnia padać. Ostatecznie lampa słoneczna postanowiła jeszcze nam towarzyszyć, więc nie ograniczaliśmy się wyłącznie do atrakcji "pod dachem". Było więcej odpoczynku oraz zwyczajnej turystyki z wałęsaniem się po okolicy, niespiesznymi spacerami i zwiedzaniem muzeów i wystaw. Muzea?! W Alpach?! A, tak. I to całkiem ciekawe miejscówki, które polecamy odwiedzić, jeśli przyjdzie Wam być w okolicy. Zresztą, nasze nogi jeszcze mocno czuły spacerek z dnia poprzedniego. Szlak na Madleinsee zbierał zakwasowe żniwo, więc nawet jeśli by nam się zachciało czegoś więcej, to ktoś musiałby nas tam wnieść.
Postanowione - środa dniem turystycznych sofciarzy do kwadratu.
Po śniadaniu pakujemy się w autobus (mamy karty Silvretta, więc przejazdy są bezpłatne w obrębie całej Doliny Paznaun) i jedziemy w kierunku jeziora zaporowego Kops. Byliśmy tam w zeszłym roku, ale teraz pogoda jakby lepsza, a miejscówka na poranny spacer, jak znalazł. Dwadzieścia pięć minut (w "lekkim" ścisku na górską sardynkę, bo akurat miejscowość wcześniej wpakowały się chyba dwie wycieczki) i jesteśmy na miejscu. Przystanek znajduje się przy Gasthofie Zeinisjoch. Obok, nad jeziorkiem Zeinisse jest też pole namiotowe, a stąd do jeziora zaporowego Kops droga zajmuje nam jakieś piętnaście minut. No, może chwilkę dłużej, bo zdjęcia się same nie robiły.
Jeziorko Zeinissee
Jezioro zaporowe Kops i górujący nad nim Ballunspitze 2671 m n.p.m.
Zapora na Kops-Stausse
Wracamy na przystanek i pakujemy się w kolejny autobus (kursują mniej więcej, co pół godziny) i jedziemy do Bielerhöhe, nad Silvretta-Stausee. W końcu nie będziemy się ograniczać do jednego spaceru.
Środa z założenia miała być dniem spokojniejszym, bez szczególnych wyryp i biegania z językiem wywalonym na brodę. Równie dobrze mogło tego...
Nastał kolejny dzień, nasz urlop nabierał rozpędu, pogodowa aura w dalszym ciągu dawała znać, że nas lubi, a kolejne punkty z naszego planu wyczekiwały spotkania z nami. Ponieważ za sobą mamy dwa (a w zasadzie to dwa i pół) szczytowania - jedno na Rauher Kopf, a drugie na Greitspitze - tym razem obieramy sobie za cel miejscówkę płaską, co nie znaczy, że nisko położoną. Co to, to nie. Wtorek sponsorowało wyjście nad Madleinsee 2437 m n.p.m., leżące - jak się później okazało - w miejscu niezwykle urokliwym i generującym wzmożony ślinotok.
Nastał kolejny dzień, nasz urlop nabierał rozpędu, pogodowa aura w dalszym ciągu dawała znać, że nas lubi, a kolejne punkty z naszego pl...
Po bardzo owocnym i widokowym dniu, kiedy to z bananem na gębach wtarabaniliśmy się na Rauher Kopf, minęła noc, a słońce znów śmiało zaglądało w dolinę, wyganiając nas tym samym z okupowanego wyrka. W końcu nie po to gnaliśmy tyle kilometrów, by się w betach wylegiwać. Natura wzywała.
Pod szczytem Flimspitze
Tak więc: poranne rytuały - zieeeeew - rzut oka na prognozy pogody - zieeeeew - śniadanie i lecimy, bo na ten dzień byliśmy napaleni wyjątkowo.
A dlaczego? Ano dlatego, że paść miał najbardziej ambitny cel z całego wyjazdu - Flimspitze 2929 m n.p.m.. Miał, ale ostatecznie nie padł.
To był ten dzień, kiedy zamiast zostać wspinaczami bez sprzętu, zostaliśmy - a właściwie to ja zostałam - bohaterami części naszego ekwipunku, a raczej przyodziewku. Ale, nie uprzedzajmy faktów.
Po bardzo owocnym i widokowym dniu, kiedy to z bananem na gębach wtarabaniliśmy się na Rauher Kopf , minęła noc, a słońce znów śmiało zaglą...
W końcu nadszedł czas na pierwszą - wyczekiwaną niczym upragniony urlop - relację. Będzie leśnie, słonecznie, sielsko i - przede wszystkim - górsko. No bo jakże mogłoby być inaczej?! Pakujcie więc szamę i piciu do plecaków i chodźcie z nami na Rauher Kopf - charakterystyczny szczyt wznoszący się nad Ischgl oraz Mathon i będący dla tych miejscowości swoistą "górą domową".
Prognozy, na wszystkich znanych nam stronach, zapowiadały na pierwszy dzień bardzo pozytywną aurę, więc zdecydowanie odpadał stres deszczowo-burzowy. Mogliśmy chłonąć ten dzień w pełni i czym tylko się dało - wzrokiem, piersią i co kawałek rozdziawianą paszczą.
W końcu nadszedł czas na pierwszą - wyczekiwaną niczym upragniony urlop - relację. Będzie leśnie, słonecznie, sielsko i - przede wszystkim ...
Planowanie tegorocznego urlopu zaczęłam kreślić już w styczniu. Miało być inaczej niż zwykle. Mniej przytyrki, a więcej relaksu. Nie zamierzaliśmy skupiać się wyłącznie na pagórach, a wybyć gdzieś, gdzie oprócz obcowania ze skalistymi szlakami będziemy mogli pomoczyć tyłki w relaksujących i ciepłych wodach.
Taaa, tyle wstępne plany, które nie zaowocowały żadną konkretną decyzją: gdzie by tu. Minęło kilka dni, wybieraliśmy zdjęcia do wywołania i tak jakoś wyszło: Jedźmy znowu do Tyrolu, do Ischgl. W końcu w zeszłym roku - po tym, jak się rozwaliłam koncertowo i robiłam swoim wyglądem konkurencję dla Quasimodo i głównych bohaterów Star Streka - udało nam się odwiedzić jedynie ułamek tego, co zaplanowaliśmy.
Postanowione - Tirol, wir kommen! Tym sposobem już od początku lutego przebierałam kopytkami, niecierpliwie wyczekując lipca, a im bliżej było do wyjazdu, tym częściej spoglądaliśmy w kamerki i w myślach zaklinaliśmy pogodę. W ostatecznym rozrachunku zaklinanie aury wyszło nam bardzo na plus, choć kilka dni przed wyrypą obrazy z kamer wprawiły nas w niemałą konsternację, gdy oczom naszym ukazał się świeżutki, biały opad w towarzystwie ujemnej temperatury i niskich, szarych chmur.
Miejscówa była jednak od dawna zarezerwowana, a my napaleni na góry, jak szczerbaty na suchary. Pozostawało więc odprawić dzikie tańce propogodowe, spakować dodatkowe gacie z golfem i liczyć na tygodniowe okno pogodowe. Tygodniowe. Jak to brzmi?! A okno było, jak się patrzy. Na wypasie, z kwiatkami, okiennicami i zaglądającym weń słoneczkiem.
Plan zrealizowaliśmy w 99,99% i jeszcze mamy uśmiechy dookoła głowy na samą myśl o tym, jak było miodnie i pogodnie.
Zanim jednak Wam to wszystko zaprezentujemy w relacjach, będziecie musieli trochę poczekać, bo prawie 30 giga fot jakoś się samo okiełznać nie chce. Coby Wam jednak oczekiwanie umilić, podrzucamy kilka migawek na przystawkę przed daniem głównym i deserem.
Planujesz wypad do Ischlg? Tutaj znajdziesz i zarezerwujesz wybrane miejsce na nocleg.
Osobiście szczerze polecamy nocleg w kameralnym pensjonacie Gidis Hof. Nie będziesz zawiedzony.
Osobiście szczerze polecamy nocleg w kameralnym pensjonacie Gidis Hof. Nie będziesz zawiedzony.
Planowanie tegorocznego urlopu zaczęłam kreślić już w styczniu. Miało być inaczej niż zwykle. Mniej przytyrki, a więcej relaksu. Nie za...
Austria zawsze jawiła mi się, jako miejsce, w którym królują alpejskie szlaki, powodujące ślinotok. Jednak przede wszystkim była dla mnie nieosiągalną krainą, która wymaga od odwiedzających ją turystów pękatego portfela z nieskończoną ilością eurasi.
Cztery lata temu przypadek sprawił, że mieliśmy możliwość skonfrontowania tych przekonań z rzeczywistością. Wykorzystując zakupiony kupon na nocleg w przytulnym pensjonacie, ruszyliśmy we wrześniu zdobywać Tyrol i jak się okazało nasze fundusze nie cierpiały przy tym katuszy. Tak, zakochaliśmy się w tym regionie, więc niech nikogo nie dziwi, że wybraliśmy się tam również na tegoroczny urlop.
Ponieważ pytaliście, jak taki wyjazd wygląda od strony finansowej, spieszę z odpowiedzią.
Wiadomo, że gdy wybieramy naszą wypoczynkową destynację, wymagamy sporo, ale niekoniecznie mamy ochotę pozbywać się większości ciężko zarobionych pieniędzy. To powoduje, że finansowanie wyjazdu może nam spędzać sen z powiek już w czasie samego planowania naszej eskapady. W końcu trzeba się jakoś przetransportować, gdzieś spać, coś zjeść, no i przede wszystkim wypadałoby pozwiedzać.
Wiedząc, jak to wszystko wygląda w polskich regionach turystycznych, na myśl o Tyrolu dostajemy gęsiej skórki, a przed oczami mamy wizję niekończących się wydatków. W dodatku wyższych niż w Polsce. Jak się jednak okazuje, można w Tyrolu wypocząć i nie zbankrutować, a przy tym dużo zobaczyć, nie głodować i mieszkać w miłym i sympatycznym miejscu.
Jak najlepiej dojechać do Tyrolu i Ischgl?
Do Tyrolu najwygodniej jechać samochodem. Są wprawdzie połączenia samolotowe, ale jak chcemy zabrać ze sobą większą ilość rzeczy, to ta opcja - mimo zaoszczędzonego czasu - staje się niewygodna. W dodatku trzeba potem i tak na miejscu dojechać pociągiem/autobusem, więc zaoszczędzony czas nie jest wart takiego zachodu. Poza tym samochód w porównaniu z samolotem wyjdzie taniej i da Wam niezależność, gdy po drodze najdzie Was ochota na zwiedzanie. No i będziecie mogli przejechać się drogą wysokogórską Silvretta Hochalpenstraße. Ile kosztuje transport samochodowy to już Wy wiecie najlepiej. W końcu wiecie, ile Wasz wehikuł pochłania ropy, czy benzyny na trasie. Jeśli więc nie odstrasza Was odległość, jedziemy dalej.
Noclegi w Ischgl - Gdzie spać?
Tutaj opcji mamy kilka i na 100% każdy znajdzie coś dla siebie. Warto od czasu do czasu śledzić oferty na zakupach grupowych, bo lubią się pojawiać bardzo fajne i atrakcyjne cenowo oferty (w ten właśnie sposób popełniliśmy nasz pierwszy wyjazd do Tyrolu).
Poza tym Tyrol, jak i inne alpejskie regiony, dysponuje fantastyczną bazą noclegową - od przytulnych pensjonatów, apartamentów, po luksusowe hotele - w bardzo zróżnicowanych cenach. Jest w czym wybierać, a w tej mnogości noclegów nie brak również takich w cenie przyjaznej portfelowi. I to nie na wydupiu wielkim, a w centrum miejscowości, w bezpośredniej bliskości wyciągów, węzła szlaków, knajp i sklepów.
Planujesz wypad do Ischlg? Tutaj znajdziesz i zarezerwujesz wybrane miejsce na nocleg.
Osobiście szczerze polecamy nocleg w kameralnym pensjonacie Gidis Hof. Nie będziesz zawiedziony.
Każdy region/miejscowość posiada swoją stronę internetową ze szczegółową bazą noclegów, z pełną informacją o cenach. Nad wszystkim pieczę sprawuje Związek Turystyki, więc nie ma obawy, że ktoś nas naciągnie, czy zaprezentuje kwaterę, która nie istnieje. Jest pewnie i przejrzyście.
Oczywiście jest również możliwość noclegów w schroniskach górskich. Jednak ceny, jeśli nie jesteśmy członkami Alpenverein, nie zachęcają.
Poza tym Tyrol, jak i inne alpejskie regiony, dysponuje fantastyczną bazą noclegową - od przytulnych pensjonatów, apartamentów, po luksusowe hotele - w bardzo zróżnicowanych cenach. Jest w czym wybierać, a w tej mnogości noclegów nie brak również takich w cenie przyjaznej portfelowi. I to nie na wydupiu wielkim, a w centrum miejscowości, w bezpośredniej bliskości wyciągów, węzła szlaków, knajp i sklepów.
Planujesz wypad do Ischlg? Tutaj znajdziesz i zarezerwujesz wybrane miejsce na nocleg.
Osobiście szczerze polecamy nocleg w kameralnym pensjonacie Gidis Hof. Nie będziesz zawiedziony.
Każdy region/miejscowość posiada swoją stronę internetową ze szczegółową bazą noclegów, z pełną informacją o cenach. Nad wszystkim pieczę sprawuje Związek Turystyki, więc nie ma obawy, że ktoś nas naciągnie, czy zaprezentuje kwaterę, która nie istnieje. Jest pewnie i przejrzyście.
Oczywiście jest również możliwość noclegów w schroniskach górskich. Jednak ceny, jeśli nie jesteśmy członkami Alpenverein, nie zachęcają.
Jedzenie
Jeśli chodzi o podstawowe i najpopularniejsze produkty, to ceny w sklepach są porównywalne do tych w Polsce. Coś będzie tańsze, coś droższe, ale średnia wychodzi praktycznie na to samo, co w naszych marketach. Jeżeli jednak wolicie wydać Wasze eurasie na typowo regionalne produkty, zawsze możecie te podstawowe wrzucić w bagażnik i przywieźć z Polski. To już czysta kwestia wyboru.
Ceny w knajpach bywają ciut wyższe niż u nas, ale nie jest to 100% reguła. Jakość serwowanych dań jest świetna, więc warto wydać kilka euro więcej i móc powiedzieć, że posmakowało się Tyrolu. Panowie w gratisie będą mogli podziwiać urocze kelnerki - obowiązkowo z tyrolskim stroju, z odpowiednim dekoltem. ;)
Ceny w knajpach bywają ciut wyższe niż u nas, ale nie jest to 100% reguła. Jakość serwowanych dań jest świetna, więc warto wydać kilka euro więcej i móc powiedzieć, że posmakowało się Tyrolu. Panowie w gratisie będą mogli podziwiać urocze kelnerki - obowiązkowo z tyrolskim stroju, z odpowiednim dekoltem. ;)
Zwiedzanie w Ischgl i okolicy
Tutaj pojawia się najważniejsze pytanie - Ile to wszystko kosztuje? Przejazdy, wstępy do obiektów, kolejki i wyciągi? Gdy tak o wszystkim pomyśleć, od razu rodzi się w głowie wizja worka pełnego euro, który w zastraszającym tempie zostaje opróżniony. Ale... Niech pozostaną spokojne Wasze rozczochrane.
Austriacy wychodzą turystom na przeciw. I to bardzo, a takiego podejścia do przybyszów i turystyki w ogóle mogliby się uczyć nasi rodzimi usługodawcy. Co więc u nich takiego wspaniałego? Już wyjaśniam.
Każdy region, w porozumieniu z najróżniejszymi usługodawcami, oferuje dla odwiedzających dane miejsce turystów, specjalne karty, które upoważniają do wysokich zniżek, a nawet korzystania za darmo z różnych atrakcji.
W przypadku Tyrolu, miejscowości Ischgl i Doliny Paznaun, jest to Silvretta Card All Inclusive.
Kartę można zakupić, a jej koszt to 60 EUR/os./7 dni Cena wydaje się wysoka, ale biorąc pod uwagę, że z tą kartą mamy nieograniczony dostęp do wszystkich kolejek oraz wyciągów, muzeów, basenów, czy turystycznego autobusu, kursującego regularnie pomiędzy miejscowościami, to szybko okazuje się, że dzięki niej skorzystamy z usług na kwotę znacznie przewyższającą tę pierwotnie zainwestowaną. Oczywiście, jeśli te pieniądze na kartę wydacie, bo to nie jest oczywiste. O co chodzi?
Otóż, Tyrolczycy nagradzają swoich gości i większość pensjonatów oferuje tę kartę w cenie noclegu, dla każdej osoby spędzającej urlop w Tyrolu. Nie trzeba więc za nią dodatkowo płacić.
A teraz policzcie sobie sami - Zapłaciliśmy 312 EUR za nocleg z porządnym śniadaniem (tydzień, dwie osoby) i w tej cenie mieliśmy karty. Sam przejazd drogą Silvretta Hochalpenstraße to normalnie 15 EUR od osoby, a z kartą całe, okrąglutkie 0 EUR. Jechaliśmy tą drogą dwa razy, więc bez karty musielibyśmy zapłacić 60 EUR. Czy muszę dodawać coś więcej? Chyba nie. Układ idealny.
Jeśli więc Tyrol, czy inne alpejskie regiony są na Waszej liście 'do odwiedzenia', ale ciągle się wahacie ze względu na finanse, to czas najwyższy to zmienić. O ile nie przeraża Was dość długa podróż samochodem, to nic innego nie powinno stanąć Wam na przeszkodzie, by w końcu odetchnąć alpejskim powietrzem i sprawdzić, czy te milkowe krowy faktycznie są fioletowe.
Austriacy wychodzą turystom na przeciw. I to bardzo, a takiego podejścia do przybyszów i turystyki w ogóle mogliby się uczyć nasi rodzimi usługodawcy. Co więc u nich takiego wspaniałego? Już wyjaśniam.
Każdy region, w porozumieniu z najróżniejszymi usługodawcami, oferuje dla odwiedzających dane miejsce turystów, specjalne karty, które upoważniają do wysokich zniżek, a nawet korzystania za darmo z różnych atrakcji.
W przypadku Tyrolu, miejscowości Ischgl i Doliny Paznaun, jest to Silvretta Card All Inclusive.
Kartę można zakupić, a jej koszt to 60 EUR/os./7 dni Cena wydaje się wysoka, ale biorąc pod uwagę, że z tą kartą mamy nieograniczony dostęp do wszystkich kolejek oraz wyciągów, muzeów, basenów, czy turystycznego autobusu, kursującego regularnie pomiędzy miejscowościami, to szybko okazuje się, że dzięki niej skorzystamy z usług na kwotę znacznie przewyższającą tę pierwotnie zainwestowaną. Oczywiście, jeśli te pieniądze na kartę wydacie, bo to nie jest oczywiste. O co chodzi?
Otóż, Tyrolczycy nagradzają swoich gości i większość pensjonatów oferuje tę kartę w cenie noclegu, dla każdej osoby spędzającej urlop w Tyrolu. Nie trzeba więc za nią dodatkowo płacić.
A teraz policzcie sobie sami - Zapłaciliśmy 312 EUR za nocleg z porządnym śniadaniem (tydzień, dwie osoby) i w tej cenie mieliśmy karty. Sam przejazd drogą Silvretta Hochalpenstraße to normalnie 15 EUR od osoby, a z kartą całe, okrąglutkie 0 EUR. Jechaliśmy tą drogą dwa razy, więc bez karty musielibyśmy zapłacić 60 EUR. Czy muszę dodawać coś więcej? Chyba nie. Układ idealny.
Jeśli więc Tyrol, czy inne alpejskie regiony są na Waszej liście 'do odwiedzenia', ale ciągle się wahacie ze względu na finanse, to czas najwyższy to zmienić. O ile nie przeraża Was dość długa podróż samochodem, to nic innego nie powinno stanąć Wam na przeszkodzie, by w końcu odetchnąć alpejskim powietrzem i sprawdzić, czy te milkowe krowy faktycznie są fioletowe.
Austria zawsze jawiła mi się, jako miejsce, w którym królują alpejskie szlaki , powodujące ślinotok. Jednak przede wszystkim była dla mn...
Słoneczna (o ile akurat nie wlezą do niej chmury) Dolina Paznaun usiana jest mnóstwem urokliwych miejscowości i przysiółków - zadbanych, wręcz pocztówkowych. Miejsca te mają wiele wspólnego - po pierwsze, są idealną bazą wypadową na okoliczne, górskie szlaki, a po drugie, każde z nich kryje w sobie coś wartego zobaczenia, przy czym nie trzeba się męczyć. Nie inaczej jest w Ischgl. Mimo, że uchodzi przede wszystkim za popularną bazę zimowego szaleństwa, to również latem ma co nieco do zaoferowania.
Słoneczna (o ile akurat nie wlezą do niej chmury) Dolina Paznaun usiana jest mnóstwem urokliwych miejscowości i przysiółków - zadbany...
Silvretta Hochalpenstraße nie mogła być naszym jedynym celem tego dnia. Z resztą, jak tu się skupić na jednym celu, gdy ma się ich całe mrowie dookoła. Mając jednak na uwadze fakt mojego potrubowania, nie wybieraliśmy się na nic niedostępnego. Ot, delikatny spacer w miłych okolicznościach przyrody.
Wybór padł na jezioro Kops-Stausee /1809 m n.p.m./ położone tuż za granicą Tyrolu, w sąsiadującym Vorarlberg.
Na trasie z Galtür w kierunku Silvretta-Stausee, na wysokości miejscowości Wirl, odbijamy w boczną drogę o asfalcie, którego nie powstydziłyby się główne drogi we Wrocławiu. Po kilkunastu minutach oraz kilku zakrętach docieramy do parkingu przy pensjonacie Alpengasthof Zeinisjoch.
Zostawiamy naszą błękitną strzałę i idziemy na spacer. Miejscówka jest iście idylliczna. Cisza, spokój, wstążka szlaku, którą przemierzają zarówno piechurzy, jak i rowerzyści, a dodatkowo jezioro, stanowiące gratkę dla wędkarzy. Żeby tego było mało, obok wspomnianego pensjonatu, znajduje się również kemping. Tuż nad brzegiem jeziorka. Nie muszę chyba dodawać, że z widokiem na góry.
Zostawiamy jednak parking i wędkarzy za sobą i zmierzamy w kierunku głównego zbiornika, by po kilkunastu minutach być na miejscu.
Zaporowe jezioro Kops zasilają wody z okolicznych górskich potoków i strumieni. Budowa zapory rozpoczęła się już w latach sześćdziesiątych, a z biegiem czasu cała instalacja była modernizowana.
Kops-Stausee to nie tylko miejsce rekreacji, które przyciąga turystów. To również trybik w machinie pozwalającej na wykorzystywanie energii wodnej.
Kops-Stausee to nie tylko miejsce rekreacji, które przyciąga turystów. To również trybik w machinie pozwalającej na wykorzystywanie energii wodnej.
To miejsce pokazuje, jak umiejętnie można połączyć aspekty czysto turystyczne z chociażby energetycznym zapotrzebowaniem regionu. I to bez szpecenia okolicznej przyrody.
Silvretta Hochalpenstraße nie mogła być naszym jedynym celem tego dnia. Z resztą, jak tu się skupić na jednym celu, gdy ma się ich całe...
